traduire

vrijdag 25 december 2015

Noël au balcon

                                                           



Onwaarschijnlijke temperaturen in Europa maken van de kerst dit jaar een beetje een tropische gewaarwording. We tekenden 24 °C op en dat is niet niks.

We genoten van lekker eten en om Paul Goris trachten te evenaren, zal ik voor een keer ook eens mijn menuutje uit de doeken doen.

Terwijl ik in België bij Aude sta te strijken geniet ik van NJAM TV. Neen, ik kan die zender hier niet vinden. Ondanks Vlaanderen TV. Het is een gebrek, ik weet het.
Niks zo leuk als strijken terwijl je vanalles leert over koken.

Soit. Er was een gerechtje dat me er niet te moeilijk uitzag, dus daar ging ik voor : sint jacobsschelpen met witte pens.
En gij nu?
Ik had sint jacobsvruchten bij de visboer in Castelnau besteld .
Woensdag mocht ik ze ophalen.
                                                       
Toen we dinsdag een dagje uit gepland hadden in Toulouse om me naar jaarlijkse traditie mijn kerstgeschenk: parfum van dyptique  aan te schaffen, gingen we ook volledig volgens onze gebruiken eten in de Hallen Victor Hugo, in restaurant Le Louchebem . Heerlijk, maar veel te veel. Soit.
Eerst de hallen rondwandelen, je kon er op de koppen lopen.
Maar duur, duur dat alles was, ongelofelijk.
Ik keek even naar de sint jacobsschelpen : 68,90 EURO per kilo.
Ik schrok me een hoedje. Wablief?
Amai, ik zou er wel voor zorgen dat ik de dag erop alleen naar de visboer zou trekken, want als Jan dat zou horen....


Zo gezegd zo gedaan .
- Ik ga mee naar Castelnau, zei Jan
Grr....

En daar stond ik dan, voor de sint jacobsschelpen.
11,80 EURO de kilo...
Ik wou op slag 6 kilo, dan zou het nog zo duur niet zijn als 1 kilo in Toulouse.
Kunnen jullie dat nu geloven, dat prijsverschil ?!

Neen, ik hield het op zes stuks natuurlijk.
Ik moest ze in de ijskast zetten, met een gewicht op, zodat ze vers bleven.
Pensen had ik wel in de hallen gekocht, pensen met truffel, le terroir waardig uiteraard.

En lekker dat dat was, ik heb er geen woorden voor.
Zo eenvoudig en zo lekker.
En dat met een fles witte wijn, Condrieu .
Amai nog nie !


Als Gustje gaat slapen moet je hem een verhaaltje voorlezen.
- Dit boek ,mamie, dat ken je nog niet hé?
Inderdaad, een boek over een beer waarbij je zelf je verbeelding moet gebruiken om het verhaal verder aan te vullen.
En na het verhaaltje moet je zingen, een liedje van Poesje Mauw.
Spijtig genoeg kent de oude mamie dat liedje niet.
Zijn oogjes , vol ongeloof, precies of ik doe het erom van nu net dat lievelingsliedje niet te kennen...
Maar ik ken een ander liedje.
-Ok dan !
- In het bos daar staat een huisje ,keek eens door het vensterraam, kwam een haasje aangelopen...met gebaren en al hé sta ik daar dan wat onnozel te doen aan het bed van de grote broer.

En vandaar, haas als hoofdgerecht.
De hulp van de bewoners van het huisje in het bos heeft niet gebaat, Jan schoot meneer de haas dood boven op het plateau van Vers. No mercy !
                                                        
uiteraard met Helie's serviesje !
Gisteren aten we hazenrug.
Met peperroomsaus.
Zalig!
Geen woorden voor en het was op voor ik er een foto van heb kunnen nemen.
Met zelfgemaakte kroketten.
En omdat ik niet zeker was van die kroketten, het was immers de eerste keer dat ik er maakte, had ik ook knolselder-aardappelpurée gemaakt. Ik heb ze niet vandoen gehad, de kroketten waren Top !
Met een hemels wijntje : 

En na al die godendrank en heerlijke gerechten konden we geen kaas meer eten .
Na een uurtje kon er nog een bordje dessert bij, Far Breton, een soort pudding  met pruimen op pruimen eau de vie. Neen dat kunnen jullie niet maken zoals ik, kwestie van de pruimen en de zelfgemaakte eau de vie natuurlijk. Zelf Paul Goris kan dat niet, 't is maar dat ik het gezegd heb zie !

Er was er echter één die kerstmis zo niet zag zitten : Cartouche !




                                                            Zalig kerstfeest iedereen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten