traduire

woensdag 22 mei 2019

De democratie....

AL dagen zit mijn hoofd vol van het liedje "de fotografie" van De Nieuwe Snaar. Ik kan de melodie maar niet uit mijn kop laten.
Vraag me niet waarom, ik zou het niet weten.
Of zou het misschien toch komen door de gedachte dat we zo blij mogen zijn met onze " democratie " , nu de verkiezingen voor de deur staan en we geconfronteerd worden met papierwerk allerhande, gaande van kiesbrieven, kies-reclamedrukwerk, facebookpromotiecampagnes van allerhande partijen, brieven en mails van de ambassade in Parijs en van het Consulaat in Marseille, brieven van het Ministerie van Binnenlandse Zaken van België .....
En dat ik het ene begrip verwar met het andere, enkel en alleen omdat fotografie en democratie op elkaar rijmen?

Ik moest er vooral aan denken toen ik anderhalve week geleden een brief kreeg uit België van het Ministerie Binnelandse Zaken om me mee te delen dat mijn volmacht wel degelijk werd afgeleverd bij de persoon aan wie ik een jaar geleden volmacht had gegeven.
Ik stond er toch maar even bij stil. Bij het feit dat ik een jaar terug gevraagd werd wat ik het liefste zou doen: per brief stemmen of per volmacht en dat me haarfijn werd uitgelegd hoe ik dan te werk moest gaan.
Akkoord je moet de papieren lezen tot op het eind, maar hey , dat kan je toch niemand kwalijk nemen?


Daarna keurig een copie van de volmacht.

Met stempel en alles.
En op tijd.

Een week nadien kreeg ik onze nieuwe "carte électorale" , kiesbrief van de Franse gemeente waar we wonen, afgetekend door monsieur le Maire hier te velde, Mr. Gardes   , ook op tijd, zodat ik voor Europa kan gaan kiezen zondag in mijn Frans dorp.





Nog wat later een brief van de VLD waarin ze me vertellen wat deze partij zinnens is om te doen voor Belgen in het buitenland, maar ja, zelfs hier kennen ze ons nog denk ik dan.
Nochtans waren er ook ongelukkige Frankrijkgangers die deze reclame niet konden appreciëren.  Ze vonden het ongepast. Nutteloos uitgegeven geld van een partij.
Ik vond het integendeel positief. Tenslotte deed de partij wel moeite voor Belgen die nog altijd Belg zijn maar niet meer in België wonen. Neen, ik was er blij verrast door. Het was de enige partij die dat deed...ik kreeg geen andere.

Tot ik een paar dagen later een dikke enveloppe kreeg met maar liefst 18 verschillende vellen bontgedrukt papier met allemaal partijen waar ik nog nooit van gehoord had, laat staan dat ik wist waar ze voor stonden.....en dat kwam dan weer van het Franse ministerie.


Er was er eentje bij waarbij ik toch moest glimlachen : "parti de la droite et du centre" , je hebt ook le parti de la droite en le parti du centre. Deze combineert de twee, iets tussenin wellicht...


Allez, we zijn gesteld.

Het is misschien veel papier, maar ik voelde me oprecht dankbaar.
Dankbaar dat ik in een land leef waar democratie geen loos begrip is.
Dat ik uit een land kom waar diezelfde waarde van belang is.

Hoe vaak lazen we de laatste weken dat de stemuitslagen in Congo bijvoorbeeld werden aangevochten of gewoon vervalst waren, dat in Turkije moet herstemd worden omdat er van alles verkeerd ging of zou gegaan zijn.....

Niet bij ons.
Netjes de procedure gevold, helemaal op tijd, keuze zat, van traditionele partijen tot partijen waar je nog nooit van hebt gehoord, in het thuisland voor kamer en senaat, in het gastland voor Europa.

En ik had weer hoop , ergens het gevoel van "mijn stem telt" en er wordt moeite gedaan om mijn stem te krijgen.

Ja, het moet me van het hart na alle zo negatieve berichten waar er van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat mee rond mijn oren geslingerd wordt ....wel ik vind het positief dat ik kan en mag stemmen.