 |
| Marylena Livieratu " I came back" , museum Delphi |
Het is één van de mooiste reiservaringen en -herinneringen die ik koester.
Uiteraard heeft dat te maken met de zorgeloosheid die bij de leeftijd hoort , niemand wacht op jou, je bent nog aan niemand gebonden, geen geldzorgen , voor het eerst zonder "oppas" weg van alles wat je kent en bovendien wordt alles wat je 5 jaar aan een stuk geleerd hebt plots "levend".
Daarna ging ik nog -professioneel dan- naar Kreta en Rhodos. Makelaars begeleiden als hoofd van de Produktiedienst 'Varia" . Intensief zo'n reis. Geen minuut op je gemak. Elke ochtend, middag en avond met andere makelaars aan tafel die altijd wel één of andere nare ervaring met je dienst hebben gehad en dat nog maar eventjes fijntjes willen vermelden. Vermoeiend tot en met, maar ik heb er wel een stukje van de wereld mee gezien, daar niet van.
En zo'n 19 jaar geleden zeilde ik met Aude en zes vrienden uit Toneellabo Arlecchino uit Lier naar Athene en de Cycladen. Dat was ook een aparte ervaring. Een kapitein die zich uitgaf voor zijn tweelingbroer en alles kon behalve zeilen. Ik mag er niet aan terugdenken. Vreselijk. En warm, midden op die Egeïsche zee, zonder zeil, want we vaarden vooral op motor. Nooit meer. Zeker weten.
En dan nu, dit jaar, ging ik samen met Jan eerst een week naar het Griekse vasteland, daarna een week op een eiland.
Een compromis, hij had nog nooit het vasteland gezien en ik wou Santorini leren kennen, want mijn zus had me ooit zo'n mooie foto's van op dat eiland gestuurd dat ik er ook heen wou.
 |
| Athene Acropolis |
Athene, natuurlijk.
Het stortregende die eerste dag....onze schoenen waren zeiknat. Onmiddellijk verschijnen er Indiërs die paraplu's verkopen, maar héy, voor 5 EURO laten we ons niet kennen.
De Acropolis , de Romeinse Agora, de Griekse Agora, de Plaka, kortom alles wat je op 1 dag te voet kunt bekijken hebben we wel degelijk bekeken.
We huurden een auto en vertrokken naar Korinthe .
Ik was er niet erg gerust in. Het verkeer in Athene - maar ook buiten Athene, en in feite OVERAL in Griekenland- is chaotisch. Als je al een verkeersbord ziet met "verboden te parkeren" kan je er van op aan dat daar 20 auto's staan....en de politie slaat een praatje met één van de automobilisten die zich daar juist tussengewrongen heeft : No problem at all!
 |
| Athene traffiek |
De touroperator die ons in perfect Frans opwachtte op de luchthavens en havens die we aandeden had ons aangeraden uiterst rechts te rijden en de auto's die wilden voorbijsteken daar waar ze überhaupt niet mogen inhalen, toch voorbij te laten gaan....het zou vervelend voor U kunnen worden als ze met de lichten beginnen te knipperen....
 |
| HELLEMANS MR MEUNIER MME |
Op de gewone wegen mag je maar 50 km / uur rijden....in het begin hield ik me daar echt aan, maar het kon toch niet zijn dat ik dat halve land zou doorkruisen aan zo'n tempo...
Dus begon ik ook op zijn Grieks te rijden en Jan zette het alarm van de GPS af.
Voilà.
En het ging ook.
Na Korinthe hielden we halt in Epidaurus en Jan nam zodanig veel foto's dat we de batterij 's avonds telkens moesten opladen.
 |
| Kanaal van Korinthe |
En we bereikten Nauplion, een kuststadje, de vroegere hoofdstad van Griekenland. Heel Italiaans in feite en echt de moeite.
Van daaruit konden we dan de volgende dag naar Argos en Mycene.
 |
| Leeuwenpoort Mycene |
Warm, echt warm. Wat moet dat zijn in juli of augustus. Niet te doen.
En als je zo'n historische trip maakt heb je zo soms de indruk dat mensen als mieren zijn. We volgen allemaal op een rijtje dezelfde weg, nemen dezelfde foto's, doen dezelfde dingen...
En al die verschillende talen, die verschillende nationaliteiten, die andere gezichten...
Wat me ook opviel was dat Chinezen en Japanners en Russen vooral foto's van zichzelf op een plaats nemen. Selfies dus. Alleen selfies. En dat ze daarvoor echt poseren, met hun ene voet naar achter, hand in de heup, haar achterover, nog eens doorkammen, en dan een smile van hier tot ginderachter....en dan "klik".
Soms keek ik meer naar de mensenmassa om me heen dan naar de oude stenen en zuilen.
Het was boeiend.
 |
| Galaxico |
Only for the bridge? vroeg Jan aan de loketbediende op de brug....
Inderdaad, alleen voor de brug.
 |
| Rio Antirriobrug |
We aten in een haventje Galaxico een heerlijke stoofpot en Jan vis natuurlijk...Het was er magisch mooi.
Delphi...en ons hotel was op zo'n 10 minuutje rijden in Aranchova.
Ik moest onmiddellijk aan Andorra denken! Een skistation. Niks te zien. Maar zo rustig op onze berg.
Delphi is verbazingwekkend imposant.
De Pitia die op de navel van de wereld zat, de Tempels, het stadium, het theater, alles , kortom, ook het museum is zeker de moeite waard.
En daar, in de hall van het museum waren er enkelen moderne kunstvoorwerpen waaronder datgene wat je boven op deze blogpost ziet , getiteld " I came back" ...en dat vond ik zo ontroerend toepasselijk.
Want ik kwam terug, na 45 jaar.
Na Delphi reden we naar Porto Rafta , de Griekse Rivièra, waar we lunchten in een restaurantje " Fiki Fiki ", zo grappig .
We namen het vliegtuig naar Santorini. Een druk eilandje waar van alles te beleven valt.
Fira, de hoofdstad, Kamari waarwe logeerden, een badstad , wat ons uitermate goed heeft gedaan om uit te rusten na onze drukke reisagenda van de eerste week.
Oia waar je absoluut de zonsondergand moet zien.
We baanden ons een weg door de nauwe straatjes en Jan vond een klein cafeetje en vroeg aan de dienster of we er mochten zitten...No problem. We bestelden een fles wijn en een fles water en ze kwam ons
stilletjes zeggen dat we de beste plaats mochten nemen, even verderop ....Het was een onvergetelijke ervaring.
Na een korte week op Santorini vertrokken we per speedboot terug naar Athene. We zagen het Syntagma plein met de afwisseling van de wacht en liepen verder de Plaka in.
 |
| Aranchova = Andorra |
De Pitia die op de navel van de wereld zat, de Tempels, het stadium, het theater, alles , kortom, ook het museum is zeker de moeite waard.
 |
| De navel van de wereld, de plaats van de Pitia |
En daar, in de hall van het museum waren er enkelen moderne kunstvoorwerpen waaronder datgene wat je boven op deze blogpost ziet , getiteld " I came back" ...en dat vond ik zo ontroerend toepasselijk.
Want ik kwam terug, na 45 jaar.
Na Delphi reden we naar Porto Rafta , de Griekse Rivièra, waar we lunchten in een restaurantje " Fiki Fiki ", zo grappig .
Fira, de hoofdstad, Kamari waarwe logeerden, een badstad , wat ons uitermate goed heeft gedaan om uit te rusten na onze drukke reisagenda van de eerste week.
 |
| Fira, Santorini |
Oia waar je absoluut de zonsondergand moet zien.
We baanden ons een weg door de nauwe straatjes en Jan vond een klein cafeetje en vroeg aan de dienster of we er mochten zitten...No problem. We bestelden een fles wijn en een fles water en ze kwam ons
stilletjes zeggen dat we de beste plaats mochten nemen, even verderop ....Het was een onvergetelijke ervaring.
 |
| zonsondergang op Oia |
Na een korte week op Santorini vertrokken we per speedboot terug naar Athene. We zagen het Syntagma plein met de afwisseling van de wacht en liepen verder de Plaka in.
 |
| Athene Syntagma plein |
Het einde van de reis was in zicht.
Het was de moeite.
Het was de moeite.
En nu zijn we terug thuis, de koffers zijn uitgepakt, " de jongens" zijn terug op hun vaste stek in de zetel beland, de computertechnicus bracht mijn laptop terug , netjes "opgekuist" en dus heb ik de 568 foto's die ik met mijn GSM nam ingeladen en wou ik mijn reiservaring met jullie delen.
Af en toe zal ik terugblikken naar wat we beleefden, want we hebben veel meegemaakt.
Interessante ervaringen opgedaan, de wereld van een andere kant bekeken en dus al reizend veel geleerd.
Interessante ervaringen opgedaan, de wereld van een andere kant bekeken en dus al reizend veel geleerd.
