Eén van mijn nichtjes moet toen een jaar of 5 geweest zijn en ze zaagde mijn zus en mij de oren van ons hoofd over de paashaas.
Dat bij haar oma de paashaas kwam en niet de klokken.
Dat dat wel iets was hé, die paashaas...enz enz.
We gingen winkelen naar de Sarma Lux in Waterloo. Ik zou niet weten of die nog bestaat.
Inderdaad,er was ooit een tijd dat ik maandelijks en meer in Waterloo kwam en mijn zus ook dus.
We lopen er wat rond. Er staan verschrikkelijk veel chocolade eieren en mijn nichtje wipt de winkel rond, al zingend over de paashaas.
Toen plots, vanuit het niets, van achter een rek paaseieren een reuzachtige paashaas "Hoi" komt zeggen !!
En mijn nichtje zo verschiet dat ze letterlijk 30 centimeter omhoog en achteruit springt , luid "ahhhhhhhhhhhhhhhhhhh" roepend en de paashaas belachelijk met zijn pootje wuift!!!!
En wenen dat ze daarna deed, niet zozeer omdat ze verschoten was, maar omdat haar tante zo vreselijk hard met haar moest lachen dat ze bijna bezweek.
Maar ja, Jan zegt dat ik altijd met de verkeerde dingen lach.
Dat zal dus wel kloppen, als je het ook aan mijn nichtje zou vragen.
