Gene's Blog: Van het nuttige en het aangename

Gene's Blog: Van het nuttige en het aangename

Van het nuttige en het aangename

                                                      




Ik ben dan toch naar Spanje afgereisd en bezocht er mijn zieke vader in het Hospitaal Los Monteros in Marbella. Het was jaren geleden dat ik hem nog had gezien, fysiek dan wel te verstaan, want we bellen en skypen en facetimen of noem het op, maar in het "echt" is het toch weer anders.
Twee van mijn drie zussen waren er ook en mijn broer die ik ook al een jaar of twee niet meer had gezien kwam me afhalen aan de luchthaven in Malaga.
Het was een uniek weerzien , vier van de vijf Meunier's , het is me wat!

We huurden een huisje , een panda fiat en brachten de meeste tijd in de kliniek door. Van 9.30u tot 13 uur en dan gingen we zelf iets eten . We zaten dan op een terrasje in Marbella , dicht bij de Placa de la Naranja waar de appelsienen inderdaad nog aan de bomen hingen en de geur je vervoert naar andere werelden.
We rusten wat uit om nieuwe krachten op te doen om die op onze beurt weer aan de zieke te kunnen doorgeven. Net of je laadt een batterij op, zo leek het althans.

Rond 18 uur keerden we weer en brachten we wat lekkers mee voor de patient . Het avondeten wordt in Spanje in de kliniek rond 21.15 u aangeboden. Kan je nagaan dat het lange dagen zijn .

Meestal vertrokken we dan ook rond 22.15 u en gingen we nog een kleinigheid eten dicht bij ons hotelletje.

En zo konden we het nuttige met het aangename combineren .

We haalden herinneringen op, ergerden ons soms, gierden van het lachen zoals jonge pubers op andere momenten, terwijl ons kleine autootje -zonder airco , wat bijna niet te geloven is in 2015, toch?- zigzagde over de talrijke bochten die je telkens òf de blauwe zee, òf Gibraltar en de kolommen van Hercules ,òf het tipje van Afrika laten her-ontdekken ...

We hebben elkaar weer ontmoet ,zou ik kunnen zeggen, op een plaats waarin we tijdens onze jeugd misschien wel ooit het gelukkigst waren geweest , en daarom alleen al was deze pelgrimstocht de moeite waard.

We beloofden elkaar dit om de 10 jaar zeker over te doen.
En beloofd is beloofd nietwaar !