Ik word wakker door een vreemd soort geronk op een verre achtergrond. Het was net geruis van een TV die je vroeger naar een ander kanaal moest overzetten om naar het Songfestival te kunnen luisteren...ik weet gewoon niet meer hoe dat heette. De speakerine ( ja zo noemden we de omroepsters vroeger, het lijkt wel een eeuwigheid geleden en dat is het echt niet. 50 jaar geleden , hoogstens !) maande ons dan aan " om nu ons TV toestel over te schakelen naar ...en dan hoorde je een EUROSONG gedreun . Mijn mémé riep " Ja Constant, verzetten !" en pépé stond op en draaide aan de knop die niemand anders mocht bedienen.
Bij Jan was dat niet anders.
Zelfde aankondiging.
Zelfde melodie.
Zelfde aanmaning van moeder.
Zelfde man in het huis die de knop als enige mocht omdraaien.
En dan geschiedde het wonder : je keek naar iets INTERNATIONAALS !
Ho, neen maar, hallo !
Bonanza !
Skippy!
Lassie !
Het songfestival ook !
Een ware happening met chips en limonade en alles onder tafel...
Maar daar gaat het nu niet over in feite.
Ik sta op. Jan slaapt door.
Ik kijk door het piepkleine venstertje dat uitgeeft op de oprit en zie warempel Thibault- de kleinzoon van Jeanette, een buurvrouw- met harnas en al , in een soort astronautenpak van links naar rechts zwieren met een "débroussailleur".
In feite is dat goed nieuws. We hadden hem gevraagd te komen helpen de grasboorden af te maaien, want door de felle regen geraakt Jan niet door zijn werk.
Jan wordt wakker en is in zijn noppies.
We zeggen "bonjour" tegen Thibault, twee zoenen en we gaan eerst ontbijten.
Daarna zal Jan hem vervoegen.
Rond 10 uur belt de schrijnwerker. Het verkeerd opgemeten raam is binnen en of hij het mag komen plaatsen.
Da's zeker dat.
Rond 15 uur?
OK !
Rond 11 uur komt Max, een Engelse vriend aan het raam kloppen.
Hij is alleen, zijn echtgenote is geveld door kanker en blijft in Engeland. We voelen erg met hen mee en drinken aperitief samen.
Ik begin aan de maaltijd.
Rond 12 uur komt Thibault zeggen dat hij ermee stopt.
Hij drinkt iets mee , ik betaal hem en we hopen hem gauw terug te zien voor het vervolg, want de taluds moeten ook nog afgemaaid worden , en, en ,en...
Je fais tout mon possible, mais j'aide mamie aussi et parfois j'ai l'impression que mes bras sont devenus plus long en fin de matinée!
Ik kan erin komen!
Do you want to join us for dinner, Max?
No, Geneviève, euh, no I don't want to bother, euh...
But you don't Max, just stay...
En hij bleef .
En we aten.
En hij bleef zitten .
Rond 15 uur kwam de schrijnwerker het raam steken en ik vertrok rond die tijd uur naar Cahors om iemand te ontmoeten voor de vereniging.
Ik was rond 19 uur thuis.
Gilbert kwam aangereden. recht van zijn werk.
Neen hij had nog niet gegeten en wij ook niet trouwens...
Maar ja, blijf maar eten en zo gezegd zo gedaan, we aten de resten van 's middags op etc etc.
Rond 22 uur is hij vertrokken.
Une journée dans le sud ouest quoi !
