"Neen"

Gustje zit nu volop in zijn peuterpubertijd.
Ja dat bestaat.
Hij zegt "neen" tegen alles en iedereen.

"Gustje wil je een boterham?"
"Neen!"
"Gustje gaan we je tandjes poetsen?"
"Neen"
"Dan moet je in de hoek gaan staan"
"Ja!"

Gust in de hoek.

Na een minuutje of zo, je moet immers ook niet overdrijven met kleine kindjes, vraagt Aude :
"Mag ik nu je tandjes poetsen?"
"Neen!"
"Awel, dan blijf je in de hoek !"
"Ja"

Stienus neemt het over: "Gustje mag papa je tandjes poetsen?"
"Neen!"
"Dan blijf je in de hoek"
"Ja"

Na een poosje wordt hij het toch beu en mag dan toch of vader of moeder de tandjes poetsen.

En dan moet ik zo denken aan Chris, een ex-collega van mij, die op een ochtend helemaal overstuur op kantoor kwam.
"Wat is er Chris?"
"Wel, Thomas heeft me zo woest gemaakt dat ik hem in de kelder gezet heb. En weet je wat die vijfjarige antwoordde?"
"Neen, Chris"
" Doe het licht maar uit ook!"

Zo gelachen, man, man,man, dat belooft.