Andere rare beesten

Het zijn niet alleen de "andere vreemdsoortige insecten" die minpunten vormen in mijn nieuwe biotoop.
Er zijn wel degelijk nog andere vreemdsoortige dieren in deze vallei, als daar zijn:
1) Everzwijnen, "la bête noire"

En er zijn er hier veel. Te veel ,in feite, en daarom jaagt Jan mee vanaf 15 augustus tot eind februari.
Ik ben bang van die dieren. Zeker als ik 's nachts terugkom van één of andere vereniging, in hartje winter en ik dan begin te fantaseren dat ik wel eens panne zou kunnen hebben met de wagen, ik zou moeten uitstappen in the middle of nowhere ,wachtend op een depannagewagen ( als die je al kan vinden , als je al bereik kan hebben met je GSM, als je al weet waar je ergens bent, want ook dat is helemaal bangelijk op deze godverlaten wegen die vreselijk slingeren en stijgen en dalen dat je er soms misselijk van wordt), en dan oog in oog zou komen te staan met zo'n groot zwart of rost beest....daar mag ik dan niet beginnen over na te denken of ik begin te beven, helemaal alleen op de baan.

2) Reeën, les chevreuils



Je zou op het eerste zicht denken :"volledig ongevaarlijk", of nog "zooooooooooo lief en schattig!!!!"

Ook niet waar.
Als ik dus 's nachts , in hartje winter terugkom van één of andere vergadering en ik begin te fantaseren dat ik wel eens zo'n dier zou kunnen overrijden als het plots opduikt uit de bossen, links en rechts van de meandervormige baan. En dat het niet dood zou zijn, maar serieus gewond, en ik daar alleen zou staan, in the middle of nowhere, wachtend op een depannagewagen, als je al eventueel kunnen uitleggen hebt waar je je precies bevindt, als je al bereik hebt met je GSM,en dat ik ondertussen de vreselijke pijnkreten van zo'n bambi zou moeten aanhoren, oh, ik mag er niet aan denken....of ik begin te beven, helemaal alleen op de baan.

3) de das , le blaireau



Het ziet er klein uit, maar het is niet klein.
En ik ben het al tegengekomen 's nachts op de slingerbaan die naar mijn huis leidt...
Neen, ik stap niet uit , ik rij gewoon door. Want dat is geen lief beest. Je kan er wel scheerborstels en penselen van maken...maar goed, zoiets doe je nu precies niet 's nachts op je weg naar huis...

4) de vos, le renard



Ik heb sympathie voor de vos, omdat ik het één van de mooiste verhalen vind die ik ooit heb gelezen en ik het kan blijven lezen en herlezen: De kleine prins van Antoine de St Exupéry.
De vos "qui veut être apprivoisé" door de kleine prins opdat hij een herinnering zou hebben , iets om te koesteren, opdat hij belangrijk zou zijn voor hem, zoals de roos voor de kleine prins is...
Maar toch kom ik hem niet graag tegen
Er zijn hier veel vossen. Er zijn hier té veel vossen, gewoonweg.
En bij volle maan horen we ze vaak. Maar ook 's morgens vroeg en bij valavond blaft de vos van de vallei uitdagend naar zijn vriendje : Spot.
Jack Russels jagen op vossen, vandaar. Vanaf de eerste blaf-kreet ( een vos blaft zoals een hond maar met een dieper en scherpere klank, net een hond die veel gerookt heeft!) springt Spot uit de zetel, uit zijn nest, uit zijn kussen, uit om het even wat om het even waar en sprint hij zoals een gek naar buiten om de vos van wederblaf als repliek te dienen.

Jeanette , de buurvrouw, is er ook niet mee gediend: kippen en ganzen moeten er heel veel aan geloven.

Neen, liever geen vos.

5) de veldslang, la couleuvre



Alhoewel ik rustiger geworden ben bij het zien van een slang, is het toch echt iets dat ik liever niet zie dan wel...
Spot bekijkt ze, gooit zich erop , bijt haar zo goed als middendoor en slingert ze van links naar rechts , hij vol bloed , slang laveloos en brengt ze dan naar binnen ( echt waar) als geschenk voor mij, heel blij dat hij me verlost heeft van het kwaad. Spot is mijn absolute held.
Zelfs dood durf ik ze niet aan te raken, de couleuvre. Zo bang ben ik daarvan...Niet te doen.
En er zijn er hier redelijk veel.
Vreselijk.

6) de beverrat of ragondin


Met twee lange oranje tanden.
Zitten in het meer, hier beneden aan het huis.
Ook geliefd door Cartouche, Spot en Colin ( alias Lesley) , de hond van Paul.
Die heeft me eens zo'n dode ragondin als geschenk tot aan de achterdeur gebracht...Walgelijk.

Tja, de natuur hé.
Mooi maar meedogenloos.

Neen, ik zie ze liever niet komen al deze fauna du sudouest!!!!