Waarom het bureau niet verwisselen van plaats en daar waar Gustjes'kamer is zou Jan's bureau komen en omgekeerd...
Niks ergs , maar neen, vlug beslist en zeker even vlug gewisseld!
Twee volle dagen zijn we daar al mee bezig en morgen doen we verder.
Bekaf zijn we, versleten. Ruzie maken is een hobby bij ons als we zo'n gezamelijk initiatief afwerken.
Dus, kast leeggemaakt. Kast verzet. Hier help ik mee.
Kast volgeladen.
Electriciteit aangesloten, lusters verplaatst.
Kabels gelegd. Hier heb ik geen verstand van.
Tapijt verlegd.
Computertafel mee afgebroken. Plankje vasthouden terwijl manlief haken in de muur boort. En hier kan dat tellen een gat in een oude steen boren.
Bureau op zijn kop naar binnengebracht en dan...vastgesteld dat het resultaat heel lelijk was.
Jan had geen zin meer. Wou alles weer verslepen naar zijn oude stek.
Ik wou dat bureau weg. Maar ja, zijn vader was ebenist en heeft het eigenhandig gemaakt. Dat kan je gewoonweg niet weggooien.
Ruzie, komaan Jan, we verzetten die kast naar de overloop.
Kast leeggeladen.
Kast verzet.
Op de overloop.
Dat viel tegen.
Gewoonweg lelijk.
Ruzie. Jan loopt naar buiten en wil nu definitief zijn oude stek terug.
Ik geef niet op.
Ga terug naar het nieuwe bureau.
En ik heb een idee.
Het rek moet eruit.
Rek uitladen.
Bureaukast weer in de nieuwe ruimte.
Ja, we zitten eindelijk goed.
Bibliotheek weer volgeladen.
Bureau verschoven.
Yes!
Jan ook blij.
Bed in nieuwe logeerkamer. Rek weer volgeladen.
Zo moe!
Jan is bijna in slaap gevallen op zijn nieuwe werkplek.
Dat aperootje hadden we welverdiend rond 18 uur.
En morgen doen we verder.
Met evenveel moed.
