Deze zomer werd er bij onze Engelse bovenburen een nieuw dak op het huis gelegd. Paul zou het zelf doen, 't is te zeggen, vrienden en familie zouden komen helpen...dat betekende dat er in feite de ganse zomer lang vrienden en familie bij Paul en Lynn verbleven en daar waar Paul altijd voor het eten zorgt ,hield Lynn zich daar deze zomer mee bezig. Paul zat immers op het dak.
En tijdens een van deze zwoele zomeravonden gingen we bij die ganse vrolijke bende een glas ( meerdere, dat geef ik toe) drinken.
Caitlin , het nichtje van ons vriendenpaar luisterde naar de verhalen van iedereen en wees met haar vinger naar mij terwijl ze aan haar tante zei "Geneviève's best story"...en ik realiseerde me dat ik zo overal een beetje gekend ben als degene die overal wel een verhaal over heeft.
Ik betrap er me zelfs op een verhaal voorhanden te hebben als iemand over iets vertelt.
En bij sommige mensen valt dat in de smaak, anderen hebben er een hekel aan en zeggen me zelfs " er zijn mensen die in 10 jaar meer ervaren dan anderen in 3O jaar"...waarmee ik onmiddellijk op mijn plaats gezet word en het me meer dan duidelijk is dat nog een verhaal niet van pas is!
Non mais !
In elk geval , 9 februari 1998 vereist een "best story" , want dat is dit verhaal enigszins.
Het is trouwens op de kop 20 jaar geleden, "al 20 jaar geleden" en méér dan één zal daar verbaasd bij opkijken!
Eind januari 1998 vroeg ik aan mijn broer of hij eens naar mijn astrologische kaart wou kijken om te zien of ik ooit nog eens iemand zou tegenkomen ...ik was anderhalf jaar weduwe, 42 jaar , en alhoewel ik toen en nu nog trouwens de eenzaamheid soms echt opzoek, ben ik niet graag alleen.
Hij belde me en zei " Ja Gene, amai, op 9 februari zal je iemand ontmoeten zie, niet gewoon hoor ! Amai! Dat kom je niet gauw tegen! Jaja, het komt in orde"
Ik zeg aan mijn dochter wat Pascal gezegd heeft en ik begin te lachen als ik zie dat 9 februari op een maandag valt.
"Wat kan je nu doen op een maandag? Hé Aude? Wat kan er nu gebeuren op een maandag?"
Maar Aude zag dat anders .
"Mama, op maandagavond is café 't Goed Voorbeeld open toch? Waarom ga je maandag niet naar 't Goed Voorbeeld ? Je weet nooit!"
Tot zover...
Maandag 9 februari, ik had helemaal niet meer gedacht aan wat Pascal me gezegd had en zat achter mijn computer op de overloop solitaire te spelen.
Aude komt uit haar kamer rond 21 uur:
"Mama, 't is vandaag 9 februari !!"
"Ja Aude, en dan?"
"Kleed je aan en ga naar 't Goed Voorbeeld: vandaag is de dag dat je iemand zal ontmoeten!"
De schat ! ze heeft haar best moeten doen om me buiten te krijgen, want ik zag dat nog zo niet zitten.
Café 't Goed Voorbeeld in Lier is het stamcafé van mijn toneelvereniging Arlecchino, en ik was secretaresse van de vereniging. Het was en is een zalig bruin café, maar....
Allez, Ok, ik ga ervoor !
Ik kleed me aan en geamuseerd rij ik naar Lier.
Als je in het café binnenkomt moet je zo'n klapdeur openduwen, zoals in een Saloon in de far-west.
En echt, echt waar, ik stamp die deur open en bekijk de bomvolle zaal met een blik van "waar zit die vent?".
Tot dan toe ging ik wekelijks, soms meerdere keren per week zelfs naar dat café, maar ik zag niemand, dacht aan niemand, zocht niemand.
Tot de 9e februari.
En ik ga aan de toog zitten.
Ik zit er nog maar net of Piet komt naar me toe en begint gezellig te praten.
'Zou hij het zijn?', dacht ik. Goede keus, dat wel, altijd een leuke vent gevonden, daar niet van.
En dan, out of the blue komt er een man naast ons staan die tot dan bij hele goede vrienden van mij stond en die ik de eerste keer gezien had de week ervoor bij de opbouw van het decor van ons toneelstuk "moeder".
En die man vraagt wat ik wil drinken en ik zeg "een glas witte wijn".
En hij begint te praten en Piet zegt op een bepaald moment "ik laat jullie"....
En rond één uur vertrek ik, lachend, want de volgende dag zie ik die man weer. Hij heet Jan.
Ik rijd naar huis en bel mijn broer in het midden van de nacht en zoveel glazen witte wijn verder natuurlijk " Pascal? Ik heb hem gezien!"
En nu zijn we 20 jaar later en Jan zit nog steeds bij mij.
Dank zij Pascal en Aude....
Her best story?
You bet !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten