Eindelijk, inderdaad.
Bij de bakker, de beenhouwer, de Spar, de krantenwinkel, de kapper, de Gam Vert, de Carrefour, de U-winkel, de Leclerc,iedereen heeft het voortdurend over het weer.
Jan is helemaal in z'n nopjes. Hij heeft rieten gevlochten matten besteld in de Gam Vert om zijn bloementuin meer aanzien te geven en dus is hij drukdoende in de weer om alles "af" te krijgen.
Groot verschil tussen Fransen en "andere volkeren" : de Fransen hebben dezelfde intenties als de allochtonen ( want dat zijn wij hier) maar niet dezelfde doorgevoerde geachtengang: het geraakt ooit wel eens af.
Bij de anderen "moet" het af.
Bij deze dus, zal het zeker nog dit weekend afgeraken.
Ik ben er redelijk gerust in.
Paul Frédérique Cassez, U inmiddels al welbekend om zijn bloemrijke weerpraatjes, heeft het over "un effet de jungle", door de combinatie luchtvochtigheid en warmte. Het gras zou 10 centimeter groeien op één dag.
Vanaf volgende week wordt het immers 30 graden.
Voor mij is dat al te veel.
Nooit content dus, maar toch wel een beetje. Want met de wind en de kou heb ik het eventjes gehad.
Zon betekent immers eensklaps een volledige ommekeer van ons winters dagelijks ritme : ik moet niet meer instaan voor de haard en de kachel.
Als je jarenlang mazoutketels gewoon geweest bent weet je niet waarover ik het heb.
Uiteraard.
Je bestelt het hout bij een boer die in de winter en in het voorjaar hout kapt .
Je vergelijkt de prijzen. Die verschillen al naargelang ze het hout zagen op 2 meter of 1 meter. Of ze het tot voor je deur brengen, of ze het mee stapelen of niet.
Ze bellen je om te zeggen dat ze die morgen gaan leveren.
Ze komen eraan en je helpt onmiddellijk mee ( men leze Jan helpt mee want sinds ik verleden jaar drie hernia's heb opgelopen door te goed mijn best te hebben willen doen met de pruimen is ook die besogne voor mij verleden tijd), een uurtje nadien heb je de portie hout voor de volgende winter.
Bâche erover en klaar is kees.
Dat hout moet volledig droog zijn, maar ook weer niet uitegdroogd.
Té nat betekent een ganse winter miserie om het vuur aangewakkerd te houden.
Te droog betekent dat het erdoor vliegt en je eens zoveel nodig hebt.
De twee meters worden wekelijks gezaagd tot 1 meter.
Naar boven gebracht met de tractor, gestapeld op verschillende plekjes rond het huis, zodat je er vlug bijkan indien het weer te slecht is.
Met de kruiwagen tot aan de achterdeur gebracht.
Naar binnen gesleurd in een plastieken kruiwagenachtige kar tot aan de haard en de kachel en ook daar weer opgestapeld.
" Gebruik vanaf nu ook het pruimenhout hé, daar heb ik veel van en het andere kunnen we zo wat sparen", zegt Jan de houtman.
Dat doe ik dan.
Tot hij soms ook voor verwarring zorgt als hij me zegt " Zeg, je hebt weer ( let op het woord "weer" ) al dat pruimenhout gebruikt in plaats van de dikkere eik..."
Dat gebeurt als hij geen dun hout meer gereed liggen heeft en hij in feite boos is op zichtzelf.
Maar ja, als je maar aangewezen bent op jezelf en je partner moet je soms kiezen tegen wie je tekeer gaat...
En dan moet je dat vuur brandend houden.
Eraan denken als je langer dan een uur weggaat.
Het is een ganse bezigheid .
Maar zie, het einde van die activiteit is in zicht.
Op slag wordt het huis "open gezet".
De achterdeur staat altijd open.
Zonnenslingers ervoor ( hoe noem je zoiets?) gekregen van Hong en Sonja van de Akotee en bidden dat er geen slang naar binnenkomt of dat Spotje tenminste in de buurt is om die te "vermoorden".
Dan leven we weer buiten en blijft het huis eens zo proper.
Dan hoor je muziek langs alle kanten , tractors in de velden, hondengeblaf voor onaangekondigde gasten, dan komt er bezoek en drinken we een glas op de zomer !
Oh de zomer, ik verlang er zo hard naar !!!!!
