In het dorp, bij de bakker, in de Spar, in de Carrefour aan de kassa, bij de groentenwinkel, in de wachtzaal van de dokter, aan de toog van de apotheker, in de rij bij de bank...kortom bij iedereen en overal: alle mensen begroeten elkaar . En als ze dat niet doen, dan zijn het geen ingezetenen.
Als volwassenen vergezeld zijn van kleine kinderen, en dan heb ik het over heel kleine kinderen, van zo'n jaar of twee, dan gaan die de winkel niet in of uit zonder dat de begeleidster zegt " qu'est-ce qu'on dit?"
"Bonjour madame"
of
"Bonjour monsieur" natuurlijk.
En als ze iets krijgen zullen ze altijd en overal aangemoedigd worden om "merci" te zeggen.
Altijd.
Dat valt me op hier.
Omdat dat in Belgïe nog zelden het geval is.
Als ik met Gustje ga wandelen in de dreef en ik kom er een man tegen die zijn hondje uitlaat, dan zeg ik "Goeiedag".
Meestal staart de voorbijganger me aan met een grimas van "ken ik je van ergens?".
Echt, bijna op het vijandige af.
Bij de keurslager krijgen kinderen meestal een "vleesje" in Belgïe, ook geen merci.
Geen tijd ook, want de volgende klant wordt al bediend vooraleer je de kans gehad hebt om aan je kind te leren om "merci" te zeggen.
Geen tijd.
Dat zal het zijn.
En hier is meer tijd.
Aude is het ook opgevallen en zij zegt ook altijd en overal ( dus ook in de dreef ) "Goeiedag" en ze trekt er zich helemaal niks van aan als ze wordt nagestaard ...
Want ze vindt het echt leuker om goedgezind "hallo" te zeggen tegen de wereld.
Toch leuk die Fransen.
En beleefd.
Zeker.
Een aanrader.
Gewoon doen in Belgïe zou ik zeggen. Of opnieuw doen, want vroeger waren we dat toch ook gewoon?
