Het jachtseizoen is geopend

In feite is het jachtseizoen geopend sinds 15 augustus, maar dan is het nog zo warm dat het na een paar uur al afgeblazen wordt. Niet alleen de jagers zien af, maar ook de honden natuurlijk. Hier wordt er meestal gejaagd met het ras Bleu de Gascogne .
In feite een lelijke, magere hond, gevlekt, op lange poten en met hele lange loshangende oren.

Eén of meerdere jagers hebben een meute en jagen dan op everzwijn ( zaterdag) of ree (dinsdag).
Er zijn ook meerdere " battues" , administratieve en andere, ofwel gevraagd door landbouwers die schade ondervinden in hun gewassen van de everzwijnen, ofwel gevorderd door de prefecture, omdat er een overvloed is aan everzwijnen die gewoon tot in de steden komen. In Cahors heb ik menige vrienden die in hun tuin een everzwijn de gazon zien omwoelen.
Of de druiven opeten van de vignes, of de chasselas druiven die tot midden oktober blijven hangen en die opgegegeten worden, ze dienen dus niet voor de wijnproductie.
Hier in de streek hebben de meeste boeren zo'n vigne van chasselas druiven ("Chasselas de Moissac" , een appellation contrôlée, zo'n 35 km hiervandaan). Ze beschouwen het als een appeltje voor de dorst. Ze geven de opbrengst ervan niet aan en hebben dus een "zwart" spaarpotje en meestal zijn het de vrouwen die zich daar graag mee bezighouden. Graag, inderdaad, want al degenen die ik ken doen dat werk graag, het onderhoud van de vigne.

Bovendien heeft Jan nog niet gejaagd dit seizoen, door zijn zere knie. Maar nu Eric hem volledig terug op de been gebracht heeft dank zij een doeltreffende injectie, is hij vanmorgen, gepakt en gezakt, vertrokken.

Het is een ganse bedoening, de jacht.
De voorbereidingen gebeuren de avond tevoren.
Gereedhangen van de gepaste kledij. Niet te warm, niet te koud.
De fluo vest, de fluo pet.
De geweren. De kogels, verschillende kalibers, hagel. Voor elke diersoort een ander soort geweer en/of kogel.

Jachtvergunning, verzekering.
GPS. Want ze spreken af in de jachthut ( stel u daar in het zuidwesten weinig romantisch van voor, meestal is het een oude golfplaten barak, met een tafel, wat stoelen en een gasvuurtje) , en dan wordt de opstelling gemaakt, de plaatsten aangeduid, wie met de honden meeloopt, wie met de auto's volgt, wie op de uitkijk moet staan, wie langs de weg moet blijven staan om eventueel overlopend wild of honden te signaleren aan automobilisten of voorbijgangers. En dus beslissen ze bvb om te jagen au lieu dit Valmary, om zomaar iets te noemen, of "Buzenac haut, au vieux Chêne, tu sals bien Jan, là où on a tué le sanglier l'année passée avec ton copain Hollandais qui s'appelle Jan aussi...." , en je wordt verondersteld oonmiddellijk te weten waar dat is....en al die wegen gelijken op elkaar en al die valleien ook, dus een GPS helpt, alhoewel dat die GPS niet alle weggetjes kent.

De dag zelf, vroeger uit de veren dan gewoonlijk. Casse-croûte gereedmaken ( worst, hesp, paté, een fles wijn, een bord, bekers, een servet, vork en mes- elke jager heeft een eigen gepersonnaliseerd mes, bij Jan is dat niet anders) , de frigotas om dat allemaal in te zetten zodat het allemaal fris blijft tot 's middags, want dan wordt de jacht "afgeblazen", twee keer toeteren in de vallei en iedereen begeeft zich naar de jachthut om zijn middagmaal te delen en te verorberen.

's Middags wordt er verder gejaagd, tot een uur of 5 , half zes en indien er iets geschoten is wordt dat ter plekke geledigd en verdeeld.
Heel dikwijls komt Jan met lege handen naar huis ' Niets geschoten'...Helaas.

En voor mij is het ook een periode waarin ik geniet van de zalige rust en het nietsdoen op zaterdag.
Ik voorzie lekker eten voor 's avonds, en ik weet ook dat ik waarschijnlijk naar een film of programma zal kunnen kijken op TV waar Jan niet zo van houdt, omdat hij na 10 minuten al zal in slaap dommelen, van vermoeidheid ....Onderschat dat niet, de jacht, er komt van alles bij kijken.