Hoe heette dat boek ook weer?
"Honderd jaar eenzaamheid" ?
Dat is wat veel natuurlijk. Dat is onhaalbaar.
Trouwens hoe zou je 100 jaar en meer kunnen worden, zonder een kat of een hond die je zo'n 15 keer per dag ( minstens) van de ene plaats naar de andere laat rennen omdat hij of zij NU zin heeft om buiten te gaan, om binnen te komen, om toch rechtsomkeer te maken eens ze buiten zijn-want het regent, en daar houden ze zo niet van...
Maar een paar dagen eenzaamheid, wat kan dat een feest zijn.
Gilbert heeft een kleine operatie ondergaan . Het viel toch meer tegen dan hij gedacht of vooral gehoopt had.
Jan was hard verkouden. Hij hoestte onophoudelijk. Ik had er echt compassie mee en nam een afspraak bij de dokter.
Ik ga niet naar de dokter! Echt hé!, riep de man.
Gij gaat naar de dokter!,zei de vrouw.
En de man deed wat de vrouw zei...
Antibiotica. Natuurlijk.
Het regende constant.
Jan verveelde zich te pletter.
Hij kon maar niet verder snoeien .
Gilbert kwam na een weekje aandraven met een fles ratafia in de hand.
Je vous ai apporté du ratafia, vous connaissez ?
Ja dat kennen we.
Een mierzoet drankje op basis van brandewijn en fruit.
Hij stond daar zowat rond te draaien tot ik hem vroeg wat er scheelde.
Niets,zei hij, ik verveel me thuis. En ik heb nog wat vakantie voor het seizoen weer begint.
Nu dacht ik, zouden we niet eens naar de "Salon de l'Agriculture" gaan in Parijs, Jan?
En dan naar Poitiers , naar de Futuroscope?
Gilbert zag dat helemaal zitten.
Jan trok grote ogen en bekeek me, zoals een klein ventje naar zijn mama kijkt en vraagt of hij in de tuin mag gaan kamperen vannacht.
Ik zag dat helemaal zitten. Liep naar de computer, zocht uit waar dat salon zich juist bevindt. Het is een reuzachtig gebouwencomplex in het midden van Parijs en het komt hier dagelijks in het nieuws , haalt in alle kranten de voorpagina , datzelfde salon waarop Sarkozy ooit eens een onheus antwoord gaf aan een landbouwer die hem een verwijt naar het hoofd slingerde : "Casse toi pauvre con!" ( scheer je weg, lul !) . Dat salon dus.
Ik zocht een hotelletje met parking.
En reserveerde prompt voor de twee vrienden een kamer van dinsdag tot donderdag.
Daarna zocht ik naar de Futuroscope.
Heeft alles te maken met technologie, wetenschap, media .( Le Parc du Futuroscope est un parc de loisirs français à thème technologique, scientifique, d'anticipation et ludique, dont les attractions mélangent approches sensorielles et projections d'images.)
Hotelletje met parking geboekt.
Valiesje beginnen maken en klaar was kees.
Het is jaren geleden dat ik van die stilte geniet.
En? Wat ben je aan het doen, of wat heb je gedaan en wat ga je nog doen vandaag? vroegen mijn zussen.
Mijn antwoord was eenvoudig : Niks.
En dat bevalt me.
Radio 2 schalt luid door de kamer af en toe als ik een hit uit de 70ies of de 80ies hoor.
Dan zing ik uit volle borst mee.
Ik eet zonder veel tamtam met een plateau op mijn schoot, voor TV.
Ik heb wat gestreken.
Wat op de computer gespeeld.
Een kruiswoordpuzzel opgelost.
Naar TV gekeken, enkel dingen die ik graag zie en die Jan onnozel vindt.
Met de honden gewandeld.
Met een vriendin uit eten geweest in Cahors.
Een andere vriendin bezocht.
Getelefoneerd.
Heel lang.
Zucht, leuk, kei leuk.
Hout binnen gehaald 's morgens.
Kolen ook.
En stielmannen ontvangen die het huis kwamen opmeten om bestekken te maken voor centrale verwarming en nieuwe ramen.
Zucht. Heel vervelend.
In feite heb ik dus niets gedaan wat ik anders niet zou doen.
Maar ik vind het fijn zo eens alleen te zijn.
Morgen komen de kerels terug.
Ik zal ze verwennen met een lekkere maaltijd.
Ah ja, dat moet.
Maar tot dan, moet niets.
En dat mag ook wel eens.
Vind ik.
Toch?
( Le Parc du Futuroscope est un parc de loisirs français à thème technologique, scientifique, d'anticipation et ludique, dont les attractions mélangent approches sensorielles et projections d'images.)
