De loodgieter komt van tijd tot tijd de warmtepompen installeren.
Van tijd tot tijd.
De ene dag wel, de andere niet.
Soms in de voormiddag, soms in de late namiddag.
Soms al eens een ganse dag....
En het duurt lang, omdat er gaten geboord worden in de hele dikke muren van het oude huis. En één zo'n gat kan een paar uur werk vergen. Op de langen duur loopt de boormachine zo heet, dat hij moet stoppen en iets anders doen.
Bovendien is het hier rond de 35 graden in de schaduw deze week , dat kan tellen als je op een zolder zit , midden in het stof. Af en toe hoor ik hem zuchten en ben ik bang dat hij geen moed heeft om verder te doen.
Dan vraag ik hem of hij iets wil drinken.
Tenslotte heb ik hem een ganse fles water gegeven.
Afzien.
Echt.
Ik mopper ganse dagen over het stof.
Ik was al beginnen mopperen voor de brave man aan de zware klus begon.
Al dat stof, dagen aan een stuk en daarna het dak !!!!!! Ik mag er niet aan denken !, riep ik.
Maar Jan stelde me gerust : Gij altijd met uw stof! Het zijn andere tijden nu hoor ! Zo veel stof komt daar niet meer bij te pas.
Vrijdagavond, 18 uur, komt Serge Valmary de loodgieter van op zolder naar beneden om te zeggen qu'il en avait marre !
Rond zijn fijne gezicht zat nu een lichte stoppelbaard, vol wit stof , van de witte stenen , niet voor niets "le Quercy blanc" genoemd.
Veel stof ? , vroeg ik hem
Ah oui, beaucoup de poussière ! , lachte hij.
Jan kwam ook eens kijken : Awel dat had ik nu niet gedacht zie, dat daar zoveel stof mee zou gemoeid zijn...
Zucht.
Wordt vervolgd.
