traduire

vrijdag 3 april 2015

"Demain,je vous promets le printemps !"

"Je vous promets le printemps...demain" zei Paul Frédérique Cassez, onze geliefde o zo grappige  weerman van radio 100 %. Hij doet me echt aan Armand Pien denken, in betere tijden. Altijd een onnozel grapje klaar of een weerspreuk. .. zo zie je maar, en haut comme en bas. De man zou het eens moeten weten dat hij voor ons Vlamingen niks origineel is en 50 jaar achter !
Maar hij had gelijk.
De zon kwam er weer door, na anderhalve week druilerige regen en miezerige nattigheid gemengd met ferme noorderwind. Alles wat je niet wil in feite.
Maar zie, maart is nog vroeg op het jaar en veel te vroeg om te zonnen in de Quercy.
Ja, af en toe een hemels dagje, dat wel, maar van échte zomer kan je niet spreken.
En nu zijn we april . En alhoewel mijn grootmoeders ' moto het volgende was " au mois d'avril n'enlevez pas un fil, au mois de mai , faites ce qui vous plaît" , heb ik gisteren en vandaag verschillende keren mijn trui uitgetrokken omdat ik zowaar ontplofte van de warmte.
Het had natuurlijk ook te maken met mijn lente-kuis gevoel. Want Aude en Gustje komen op maandagochtend met het vliegtuig naar Bergerac.
Dat is niet gewoon voor ons, want normaal vliegen we van en naar Toulouse, een uur en een kwart rijden van hier. Maar deze keer werden de tickets , door (gelukkige) omstandigheden, té laat geboekt en was het enige prijselijke aanbod Ryan Air en dus Bergerac.
We koppelen onmiddellijk het aangename aan het lastige en zullen een uitstap maken naar Bergerac als Aude naar huis terugkeert.
Dat is een ganse bedoening, we kunnen de twee meesters van het huis, Cartouche en Spot immers geen ganse dag alleen laten.
Dus bellen we Daniele Diczy, de Zwitserse dame van het hondenpension- en asiel. " Bonjour, vous êtes bien chez Daniele Diczy. Je suis absente pour le moment. Mais laissez moi un message et votre numéro de téléphone et je vous rappelle. Promis, promis!"
Ze belooft inderdaad 2 x dat ze zeker zal terugbellen, wat ze nooit doet .
Nooit.
Dus bel ik haar luttele keren zelf terug.
"Ouiiiiiiiiiiiiiiiiiiii, Geneviève, j'ai bien reçu ton message, c'est notéeeeeeeeeee pour le 15 mai." Ze heeft een grappig, langgerekt Zwitsers accent en dat is eens een verademing voor een Vlaming in de Sud Ouest.
Ah , inderdaad daarvoor had ik haar ook al eens gebeld waarop ze me zeker, beloofd, beloofd, zou terugbellen. Quod non, inderdaad.

Soit, madame Diczy is geregeld en ik zal van de gelegenheid gebruik maken om dingen en spullen die we voor niks meer nodig hebben bij haar af te leveren, dan kan ze die verkopen op rommelmarkten. De opbrengst is voor het hondenasiel.
                                        



Gilbert had aan Jan beloofd om een soort motobinneuse te maken die hij aan zijn tractor zou kunnen bevestigen om dan zijn moestuin mee om te ploegen.
Ik heb Jan verleden jaar zien sukkelen in die moestuin, om die zware grond met de hand om te keren, niet te doen. Ik had er echt compassie mee. Het is een beestenwerk, echt.
Maar Gilbert zou dat eens fixen.
Een machien kopen vind ik erover, kost zo'n 600 EURO, maar je gebruikt het 1x per jaar. Te duur feitelijk.
Je kan ze huren ook.
Motoculteur > 8 cv  70 EURO per dag.

En zoals het er hier aan toe gaat, promis promis, eens beloofd, mag je er zeker op rekenen.
Het enigste probleem is: WANNEER ze de belofte nakomen? Dat weet je nooit op voorhand.
En geen haar op je hoofd die het aandurft om naar de belover te bellen om te vragen hoe het er nu mee zit? Of de motoculteur gereed is ? Of wat?
Neen, dat doe je niet.

Dus ja, de aardappelen liggen in bakjes gereed om te planten, de ajuin ook....maar Gilbert zijn eigenhandig gemaakt machien niet en dus zat er niks anders op dan er een te huren.

Zaterdag zou het ook mooi weer zijn , dus zaterdag dan maar.
Paul Frédérique Cassez zou Paul Frédérique Cassez niet zijn als hij zich niet had vergist, neen zaterdag gaat het regenen en dan kan je niks aanvangen met zo'n machien.
Jan werd lichtelijk razend.
Te dju hé! Altijd iets.

De telefoon rinkelt.
Gilbert.
Die zal Jan waarschijnlijk horen vloeken hebben tot in Ganic.
Of hij mag afkomen?

Hij komt de tractor afmeten en gaat ijzeren tanden halen om het toestel te maken ,"bricoler" noemen de boeren dat hier. In de winter bricoleren ze. Dan vinden ze de meest ongelofelijke machines uit om achter hun tractors te spannen en het labeur minder zwaar te maken.

Volgende week is het af.
En neen, hij moet dat machien niet huren. Het komt eraan.

Of ik even naar die man van de verhuuur wou bellen om af te zeggen?
Helden hé mannen ?

En daarnet hoorde ik Jan fluiten, tegen zichzelf spreken en wat later op heel vrolijke manier tegen Spotje .
Het wordt echt lente, ik hoor het aan zijn goed humeur.