Is er nu een mooiere jeugdfilm dan "the sound of music"?
Ik weet niet meer hoeveel keren ik die al bekeken heb.
50 keer? Meer?
Ik herinner me ook dat toen ik al volwassen was , verkering had en op kerstavond bij mijn schoonouders 'teweeg' vertoefde, mijn schoonbroer en ik steevast naar die film keken.Met ons twee.
En telkens weer vonden we hem geweldig.
Ik geraak er maar niet op uitgekeken.
Waarschijnlijk is het de combinatie van romantiek, vaderlandsliefde en opkomend nazisme die dat alles kwam verstoren en die zo'n diepe indruk op mij maakten.
De verhalen van mijn ouders, grootouders en grootooms-en tantes indachtig, die zo intensief bezig waren geweest tijdens de oorlog met de sluikpers, verstoppen van Joden, Rode Kruis als dekmantel voor een vrijgeleide 's nachts ,die van mij een geëngageerd mens maakten ,en die in de ban is van films als deze.
Of gewoon een romantische ziel, niets meer niets minder.
Op één januari ga ik zoals steeds wandelen met 'de jongens' en dan hoop ik dat ik een ree zie verschijnen. .
Een afspraak met het lot als het ware : "als ik een ree zie op 1 januari, wordt het zeker een goed jaar!".
Ik heb geen ree gezien, er was te veel mist deze ochtend.
Maar, ik heb er wel één gehoord en de jongens liepen er achteraan.
Zou dat ook tellen, dacht ik, kwestie van dat lot goedgezind te houden...
Ondertussen zijn Cartouche en Spot heel hard beginnen graven naar muizen of mollen, aan de voet van een eik.
Zalig toch zo dicht bij de natuur zijn ?.
En ik zong zomaar voor me uit " Do waarop men deken doet, ree dat huppelt in het woud, mie die steeds maar werken moet, fa waar ik zoveel van houd, sol dat is de Spaanse zon, la dat zit in mijn bureau, si (vergeten) en dat brengt ons weer naar do....."
Ik waande me een kind , al is dat heel lang geleden.
