traduire

maandag 24 april 2017

De Franse verkiezingen, van uw correspondent ter plaatse



gemeentehuis Castelnau-Montratier

 Liberté, égalité,fraternité.
De vlaggetjes hangen uit aan het raam van het gemeentehuis.
Eindelijk gaan de Fransen stemmen.
Eindelijk.
Want sinds midden oktober gaat er geen maand voorbij of er is een eerste ronde bij de socialisten, een tweede ronde, een eerste ronde bij de Republikeinen , de tweede bij die groep, de extreem-linksen, de extreem-rechtsen, nieuwe partijen zoals En Marche, de anti-Europeanen, de pro-Europeanen, maar echt, ik heb de indruk of er elke week gestemd geweest is.
Het is waar dat de meesten gewoon niet meer weten wat ze moeten stemmen, voor wie ze moeten stemmen.
In alle partijen zijn er fenomenale schandalen. Uiteraard komen die aan het licht nèt voor de verkiezingen. We beginnen ook hier Amerikaanse toestanden te kennen.
Van François Hollande horen we niks. Hij heeft er dan ook een zootje van gemaakt. Kwam nooit eens boven de massa uit. Soms had ik de indruk dat hij een beetje een koning was, zoals in België, wiens taak zich beperkte tot het neerleggen van bloemenkransen aan het graf van de onbekende soldaat of na aanslagen , en dat waren er veel.

Rita zou bijzitter zijn in Flaugnac en zei me dat ik fotootjes moest komen nemen en dat deed ik.
Flaugnac is een klein dorpje naast het mijne. Het bureau is minuscuul, een voorschoot groot.
bureau Flaugnac

De foto's van de kandidaten hangen aan de zijkant van de grote kerk.


ALs je binnenkomt word je uitgenodigd alle foldertjes te nemen waarop de 'acte de foi' staat van de te verkiezen kandidaat. Een geloofsbrief. Wat hij denkt.
En één envelopje.
EN dan ga je in het stemhokje staan en steek je het juiste foldertje in de envelop en ga je die in de urn steken.
De rest van de geloofsbrieven gooi je in de vuilnisbak aan de uitgang.
De twee personen die van dienst zijn in het bureau kunnen perfect uitzoeken voor wie je gestemd hebt.
Archaïsch.
Ik ga het ze niet zeggen, ze zouden het slecht kunnen opnemen.


 In mijn eigen dorp is het bureau groter en de tafel langer, maar het aantal foldertjes is hetzelfde.
déclaration de foi, Castelnau-Montratier

 En er zijn maar liefst drie (!) stemhokjes!

Maar de uitslag is dezelfde :
Macron , 39 jaar, met zijn nieuwe partij En marche staat op kop met 23 ,6 % en Marine Le Pen van het Front National, extreem-rechts 21 % en een chique ...ze is er niet blij mee, ze had op veel meer gehoopt. Want zij zal het moeilijk hebben om bij de andere partijen stemmen te ronselen voor de tweede ronde.
Ze gaan dus beiden naar de tweede ronde.
Dat is historisch, want het betekent dat de twee traditionele partijen, de socialisten en de Republikeinen zwaar verloren hebben.
Dat is enkel aan henzelf te wijten.
Fillon van de Republikeinen die ervan beschuldigd wordt zijn vrouw, Penelope, een Engelse dame van de gegoede klasse, betaald te hebben voor een fictieve job en dat gedurende jaren, zijn kinderen idem dito, ik spreek over bijna een miljoen euro. Archi-katholiek, gesteund door de "manif pour tous", tegen abortus, tegen homo-huwelijk, tegen in vitro fertilisatie, tegen alles waar echte katholieken tegen zijn ; François Hollande heeft zich zelfs niet gewaagd aan de verkiezingen, door de ultra-slechte peilingen.
De meeste verliezers roepen op om te stemmen voor Macron, tegen het Front National.

Maar op TV zijn de verliezers bitter en verbitterd. Fransen zijn -hoe je het ook bekijkt- heel conservatief. Ze houden niet van verandering.
 Ze kunnen niet geloven dat een "jonge knaap" van 39 met modernere ideeën wint.
Melenchon kon zelfs de naam van Macron niet uitspreken, hij is van oordeel dat " de kiezers voor zijn partij in geweten weten wat ze zullen doen binnen 14 dagen"

Dus, het wordt wachten op de tweede ronde binnen twee weken.
Hopelijk wordt het dan echt Macron, je mag er niet aan denken dat Le Pen wint.
Stel je voor .


En daarna zijn er parlementsverkiezingen.
En dat kan ook nog eens stokken in de wielen komen steken.
Want hoe realiseer je een programma als het parlement bijvoorbeeld socialist/republikein blijft?

Niet simpel.

Maar allez, ik ben al blij dat het Macron geworden is.
Wat het zal betekenen weet ik nog niet, maar hij is voor Europa, en dat is voor mij bijzonder. Voor een sterk Europa, voor een veranderd en gemoderniseerd Europa.

En voor mij is dat heel belangrijk.

Ik zie elke dag wat Europa ons gebracht heeft.
Hoe we genieten als vreemdeling, maar Europeaan in een Europees land dat niet het onze is., van alle diensten, ziekenhuizen, dokters, administraties, .

En marche ! , zou ik zeggen.

Wordt vervolgd binnen twee weken.