Ze zou geboren zijn in Rodez, zo'n 100 km van hier. EN ze wou niet trouwen met de man die haar ouders hadden uitgezocht voor haar. Neen, ze wou met Jezus Christus trouwen.
Op haar trouwdag vluchtte ze. Haar aanstaande exhtgenoot ging achter haar aan, vond haar terug, verloor haar weer...bref, tenslotte kon hij haar te pakken krijgen en hakte hij haar hoofd af met zijn zwaard. Maar zie, Sainte Procule naam haar hoofd onder haar arm en stapte verder. Haar aanstaande toonde onmiddellijk berouw, en ze vergaf hem. Ze zette haar weg verder tot in een kerk de la Sainte Croix en al degenen die haar onderweg hadden uitgejouwd werden verschrikkelijk ziek. De anderen werden gelukkig.
Ze kwam aan in het kerkje en zeeg neer.
Ze werd begraven in Rodez.
En Paul Frédérique Cassez , onze plaatselijke Armand Pien had er weeral een weerspreuk over gevonden, vandaar mijn opzoekingen.
Hoeveel heiligen er hier zijn, daar heb je geen gedacht van.
Vanmorgen kwam Jan heel fier met zijn eerste courgettenoogst naar boven. Ook een mirakel, gezien de enorme hagelval van een paar weken geleden.
Maar wat doe je met twee courgetten?
En daar was ik nog maar net over aan het nadenken als het mirakel van Sainte Procule ook mij te beurt viel: taratata !!!!
Jean-Claude , een buurman ( maar ondertussen weten jullie dat ik het dan over een paar kilometers heb)bracht ook zijn eerste oogst binnen.
"C'est normal, entre voisins", zei hij.
Allez, nu weet ik ineens weer wat te doen met "een ganse kist courgetten"...
