Ik was op tijd thuis , ondanks de wilde staking bij de nmbs, de eventuele staking bij de bagage op Zaventem, de mogelijke staking van de verkeersleiders op dezelfde Nationale Luchthaven, bij de staking in het algemeen allez , want het is één en al staking OVERAL op de wereld heb ik zo de indruk. Niet alleen in België.
Ik weet niet of dat helpt stakingen. Ik bedoel dan stakingen die niet over een ethisch item gaan zoals abortus, homohuwelijk, draagmoederschap, vrijheid van mening...maar over economische problemen, daar waar we konden stemmen en dat volgens ons democratisch systeem zekere partijen gewonnen hebben waar sommigen zich niet kunnen bij neerleggen. Ik heb het daar moeilijk mee.
Niet met het me neerleggen bij, maar bij het zich niet neerleggen bij.
Soit.
Hier in Frankrijk is het niet veel beter.
Niemand content.
Maar als ik al de luxe bekijk die ik in Antwerpen heb gezien, op zondag bvb, in de Kloosterstraat, met popup winkels , de laatste nieuwe hype, waarbij jonge ontwerpers hun creaties kunnen uitstallen en verkopen in hippe "conceptstores" die ze met een man (of vrouw uiteraard) of 10 huren en zo de prijs aankunnen...om ze te verkopen aan waanzinnig hoge prijzen, 500 euro voor een kleedje, 250 euro voor een jasje...je bent niet gekleed ( kleed, kousen ,ondergoed, schoenen,jasje en mantel,muts, sjaal,handschoenen ) onder de 3000 EURO (dan heb je nog geen vleugje parfum op, geen mascara en oogschaduw, geen gezichtscrème met UV filter,nog niet naar de kapper geweest, je benen nog niet geëpileerd,zucht ) ...en dan denk ik maar, je zal verkoopster zijn en 1500 EURO net ( wat zeker niet slecht is ) verdienen, hoe doe je dat dan, hoe depressief word je daar niet van van al die rijke mensen een jasje, een mutsje, een paar schoenen van Jimmy Choo van 750 EURO te zien kopen, terwijl ze al verschillende " goeie koopjes" op de kop hebben kunnen tikken ,aan al hun kartonnen zakjes met roze strikjes te zien...
Maar we gaan staken hoor, want we hebben het slecht, we hebben te kort, we want more, much more...
En eenmaal thuis overviel me als het ware de rust en de stilte van het absolute niets. Van de eenvoud, van de bomen en het hout om ons te verwarmen, van de dagelijkse kost, de honden en de reigers die weer neergestreken zijn rond het meer, de ganzen die overvliegen , de jachthonden die achter één of andere haas aanrennen...
en de pracht van de natuur, de zon die opkomt of juist anders ondergaat vanavond en de stellige zekerheid dat ze morgen ook weer opkomt om weer een ander licht te werpen op de vallei en op mijn eigen horizon.
Ik ben blij om terug te zijn.
En ik ben ook blij om af en toe terug te gaan.
Maar om een gans andere reden dan.
