Paul Frédérique Casset leerde ons dat het 70 jaar geleden is dat het zo'n slecht en koud en nat weer geweest is in Zuid west Frankrijk. En zeggen dat we ook naar hier kwamen voor het goede weer.
Als dit een voorsmaakje is van wat er ons door de klimaatsverandering te wachten staat waren we allicht beter naar Lapland gaan wonen. Fris maar niet meer té fris, sneeuw maar geen regen, allez iets om naar uit te kijken!
Maar bon.
Jan schoot "plots" in actie.
Hij is altijd actief, daar niet van.
Maar ik bedoel "plots" omdat ik al een twee jaar aan zijn kop zeur om het reservekot eens op te ruimen zodat ik mijn conserven beter kan stapelen , dit alles vermits hij sinds evenveel tijd een eigen "kot" heeft , beneden in de vallei. Een kot is een slecht woord voor een kleine schuur, in steen en al , met water én electriciteit alstublieft, voorzien van een schuifpoort jawel , die meer dan een paar luttele euros gekost heeft destijds.
Niet dus. Twee jaar lang.
Maar today was the day of all days.
We zouden eerst lange latten tegen het plafond spannen om beter het isolatiemateriaal vast te houden. Hij had nieuwe rekjes gekocht , we hebben gekeerd, gekuist,gestapeld en ook dingen verhuisd van het ene kot naar het andere en terwijl ik alles aan het herorganiseren was in het kotje bedacht ik wat een mens toch in godsnaam allemaal bijeen houdt in zijn leven!
Schoenpoetsgerief bijvoorbeeld in drie verschillende schoendozen. Hoe komen we eraan?
En vooral wat staat dat daar te doen? Als je het nodig hebt weet je bijlange na niet meer dat dat dààr staat , toch?
Zilverpoets, koperpoets, vlekken-ontvlekker, biotex, sponzen en vodden , "fusibelkes" van de oude toyota die we dus nooit meer gaan kunnen gebruiken, maar waar ik er Jan op betrapte ze toch nog vlug weg te moffelen in een bakje met het label"autobenodigdheden". Stel je voor dat er binnen 10 jaar een nieuwe wagen wordt uitgebracht waarin ze opnieuw fusibels steken? Wel, no problem, bij ons moet je zijn!
Twee kaarsen om in de tuin in het gras te steken voor een BBQ...
Swifferdoekjes, maar ik heb geen swiffer meer, waarop Jan bedenkelijk zei " Ben je zeker?" toen ik het doosje volledig tel quel in de vuilnisbak gooide.
Eendenvet. Maar te oud en dus weg ermee.
Rolletjes, draadjes, houten plankjes, vijzen, te kort of te lang, al naargelang.
Nordic Walker sticks ! Hebben? Bij ons moet je zijn. Ik weet al aan wie ik die binnenkort eens cadeau zal doen zie !
Een fietspomp.
Maar het ziet er goed uit in mijn opbergkamertje.
Het is er dan uiteindelijk toch van gekomen!
