Je kan je niet voorstellen hoe leuk het is om bijna dagelijks De Standaard te lezen.
Bijna is echter het juiste woord, want het gebeurt helaas vrij vaak dat we de krant niet kunnen downloaden . Vooral in het weekend gebeurt dat nogal regelmatig. En dat is uiteraard zeer spijtig.
Niets is leuker dan op zaterdag de weekendkrant en vooral de bijlagen te lezen.
Niets is echter frustrerender dan dat niet te kunnen doen omdat de bijlage maar niet downloadt.
Waarom is me een raadsel, maar het is zo.
Verleden week waren er vrienden op bezoek en die hadden het goede initiatief genomen om de kranten van de afgelopen dagen mee te brengen, alsook de weekendbijlagen , enkele Knacks, weekendknacks en trends. Kortom , de "betere" boekskes.
Want er zijn ook "stomme" boekskes, zoals Jan ze noemt, of Stienus. Maar die dan heel ongegeneerd die volgens hen ondermaatse tijdschriften meezeulen naar het WC...
Zo zie je maar.
En het viel me eens te meer op hoe plezant het is om een echte krant te lezen.
Je neemt ze op, bladert ze door, legt ze aan de kant, pakt ze nog eens vast, je herleest iets, je verdiept je een tweede keer in wat er geschreven staat. Echt, het is een ander soort lezen.
Ik ben dol op de literaire artikels. Ik schrijf in mijn kleine agendaatjes wat er zoal verschenen is in het Nederlands. De toppers en de flops. En ik houd die bij , want als ik terugkeer naar België , dan weet ik wat ik wil kopen, hebben, veroveren, lezen, inkijken, toch niet nemen, iets anders kiezen. Ik vind dat zo'n luxe, onwaarschijnlijk.
Ik las dus de literaire bijlage van De Standaard van 18 juli opnieuw en mijn oog viel toevallig op " Meer literaire eetkamers". Een boek van Alice B.Toklas, waarbij ik dacht dat ik die naam wel van ergens kende, ah ja, van Gertrude Stein, ik was verleden jaar toch naar een tentoonstelling geweest in Parijs , waarbij beide dames verbonden waren als mecenassen die in Parijs de avant -garde bij hun thuis ontvingen ...
Inderdaad, zo las ik het ook in de gazet. Ik wist echter niet dat die Alice Toklas een boek had geschreven over koken. Oh wat zou ik dat boek maar wat graag hebben. Dus, netjes noteren in mijn kleine carnetje, en in september kopen zie ( The Alice B. Toklas cook book ( 1954).
Hermand Koch, het diner, echt de moeite, maar heb ik al gelezen en Villa des Roses, van Willem Elsschot jaren geleden.
Ik bekeek het lange artikel, sloeg de titel over en betrapte me erop dat ik soms oppervlakkig ben als ik iets lees. Jan is veel grondiger.
Het artikel bracht ons terug in Noorwegen 1883 waar een Franse kokkin....en ik dacht NEE ! Dat kan niet waar zijn, dat ik dat artikel een week geleden online overgeslagen ben !!!!!
Want, het is ongelooflijk, maar het is een recensie van de -wat mij betreft uiteraard- allermooiste film allertijden.
"Babette's fest". Een pareltje , iets om te koesteren;een film die ik jaarlijks kan herbekijken.
De confrontatie en clash kunnen we wel stellen tussen de protestantse stijve diepgelovige gemeenschap en de luchtige, sensuele delicate aanpak van Stéphane Audran, een Française.
Als je hem nog niet gezien hebt, doen!
Het is een film gebaseerd op het boek van Isak Dinesen , alias Karen Blixen. En dat is een Deense, en ik bezocht ooit haar huis, ingericht als museum. Ze schreef ook een boek waar de film "out of Africa" op gebaseerd is. en nog zoveel meer natuurlijk.
Toch misschien ook "Anekdoten van het lot" kopen, weliswaar enkel tweedehands te verkrijgen , boek waarop Babette's fest gebaseerd is .
Alles hangt aan elkaar, en haut comme en bas. Alles is met elkaar verbonden.
