Eén jaar wordt hij vandaag en dat is toch iets om trots op te zijn.
Eén jaar op 22 september , en dat is ook de naamdag van de heilige Maurice...
Ze hebben het er niet om gedaan, maar het is wel een feit
Dans l'actualité
Hij is groot en sterk.
Altijd vrolijk.
Altijd goedgezind....
Deze zomer waren we naar vaste gewoonte op een donderdagavond naar Lauzerte gegaan.
De kinderen en de kleinkinderen waren mee. Voor Gustje een aards paradijs, want dan mag hij op de paardenmolen en eendjes vissen van de mamie en komt hij met een grote graad van zekerheid terug aan de lange houten tafel zitten met een reuzegrote jeep of, een camion, of....
Maar voor Mauriceke was het de eerste keer.
En hij had enkel belangstelling voor het eten.
Terwijl Gustje met zijn ouders aan het rondkijken was om uit te kiezen waar ze het meeste zin in hadden, hield ik mijn Mauriceke bij.
Er kwam een koppel naast ons zitten.
Il m'a l'air très sage , zei de mevrouw die zowat even oud was als ik.
Hij is ook heel braaf, antwoordde ik fier. Zijn broertje was veel moeilijker !
Waarop de man van het koppel zo vlug als tellen zei Wel hé mevrouwtje, wij hadden ook zo'n hele brave bij ons thuis, maar dat is later helemaal veranderd !
En zijn vrouw en ik schoten danig in de lach terwijl de ontgoochelde man kwaad naar zijn bord bleef staren....
Nu de feeën nog over hem waken wens ik alleen maar dat Maurice zeker braaf, maar ook ondeugend zal worden....geen heilige, want die hebben, denk ik ,een heel moeilijk leven.
,
Nu wordt hij enkel boos als zijn bord weggezet wordt...want eten doet hij het allerliefste.
Zo graag zelfs dat Stienus me zei dat hij graag kookbladen leest...om de gerechten erin op te eten, letterlijk dan:
Het gat in de papieren hamburger heeft hij er met zijn 4 tandjes uitgebeten, kan je dat nu geloven?
Ja, dat manneke is ne goeien eter , zou meme gezegd hebben.
Zo spijtig dat ze dat niet meer meegemaakt heeft.
