traduire

maandag 23 september 2013

Wij zeggen en zij zeggen

Vandaag stond er een stukje in De Standaard over Jeroen Meeus en hoe moeilijk Nederlanders het soms hebben om ons, Vlamingen te verstaan.
Nu begin ik langzamerhand ervaringsdeskundige te worden, aangezien we hier dagelijks met Nederlanders te maken hebben.
Er stond dus een lijstje in de krant met termen die wij zeggen en die zij op een andere manier zegegn, en ik vond dat grappig. Vandaar...


Wij zeggen :
Zij zeggen:

Benodigdheden :
een bokaaltje , een potje
een koffielepel , een theelepel
een paar kubusjes , een paar blokjes
een pot , een pan
een passe-vite , een roerzeef
en wat zilverpapier , aluminiumfolie

ingrediënten :
1 ajuin , 1 ui
amandelschilfers , amandelschaafsel
een busseltje peterselie , een bosje peterselie
witloof , witlof
muskaatnoot , nootmuskaat
een teentje look , een teentje knoflook
zwarte pens , bloedworst
een snuifje peper en zout , een snufje peper en zout

Een croque monsieur is een tosti en een kaastaart is een cheesecake met kwark.
Gesmos is gemors en toastbrood Casino. Voor ons is casino ofwel een casino ofwel gewoon de Spar , toch ?
Een kozijn is voor hen een neef. Middageten is een lunch.
Een "dos de cabillaud" is uiteraard "dode kabeljauw", want zoals Zwany zegt " die is altijd dood!" , of niet soms?
En toch begrijpen we elkaar totaal.
We lezen ( gelukkiglijk voor ons intern uitleensysteem) dezelfde boeken. Kijken naar dezelfde films en series.

En de Fransen hier begrijpen maar niet dat we elkaar toch verstaan...Maar die begrijpen ook niet hoe goed we Engels of Duits spreken...maar ze vinden het wél volledig normaal dat we allemaal Frans spreken.
Ze zouden het niet begrijpen als we geen Frans zouden spreken.
Want zijzelf spreken maar 1 taal.

Dat vinden wij dan weer onbegrijpelijk.

"Ils n'ont pas de jambe pour promener" zou mijn Nederlandse vriendin zeggen, en ook dat begrijpen we helemaal !