De digitale krant

Toen we hier meer dan 7 jaar geleden kwamen wonen, konden we bij de plaatselijke krantenwinkel af en toe " Het Laatste Nieuws" kopen.
Af en toe ,zeg ik, maar het was eerder "soms".
Ik herinner me dat ik daar volledig depressief kon van zijn indien ik de krant op zondagmorgen niet in het onderste rek, bij de "journaux étrangers" terugvond.
Engelse kranten, zoveel je maar wil. Nederlandse kranten ook. Duitse zelfs, maar geen Belgische. Ook niet Le Soir of La Libre Belgique, niks allez.
De krantenwinkel wordt opengehouden door twee dames, moeder en dochter.
De ene al ouder dan de andere.
De ene al trager dan de andere.
De ene al onvriendelijker dan de andere.
De andere al verwarder dan de ene.
1,5 EUR + 2 EUR moet met een rekenmachine worden opgeteld , maar soms is de som dan nog niet juist.
Opletten geblazen is er altijd de boodschap.
Kom, een winkel waar je gewoon geen zin hebt om binnen te gaan.
Toen ik aan de jonge (alhoewel dus) dame vroeg om me telkens op zondag de krant bij te houden, dat ik ze op maandag zou komen halen en betalen zelfs indien ik ze vergeten was, niks hielp.
De krant was er meestal niet en de beide dames haalden met een onevenaarbare onverschilligheid hun schouders op als ik de krant niet vond.

"Pichard Presse
45 Rue Georges Clemenceau 46170 Castelnau-Montratier
05 65 21 99 41
Sigarenwinkels"


Ik kon er me moeilijk een gedacht van maken , want ik ben gek op het lezen van de krant.
Dus nam ik een weekend abonnement op Le Figaro.
Mijn moeder indachtig, die verzot was op Le Figaro Littéraire.
Ik vond die krant echter zo tendentieus rechts dat ik overschakelde op Le Monde .
En die krant vond ik onder alles wat de weekend editie betrof.
Dan liever de Figaro.
Voor het cultureel weekend gedeelte.
Le Figaro Madame, Figaro Magazine, de TV krant en de gewone krant vrijdag en zaterdag/zondag.
Een centrum krant heb je hier niet.
't Is links of rechts.
In de politiek idem dito.
Moeilijk dus.

Maar sinds een jaar of twee hebben we een tablet. En dus ook de digitale krant De Standaard.
En dus ben ik (meestal) elke dag een uurtje zoet met het lezen allerlei.
Meestal, inderdaad, want het komt even dikwijls voor dat de klant niet download, of dat de "papieren versie" niet beschikbaar is ( en dan weten we niet wat er op TV te zien is) , of dat de bijlagen niet kunnen gedownload worden...miserie alla .

Maar ja, ik ben er blij mee.
Zeven jaar geleden was dat nog ondenkbaar en was ik verbolgen als ik de weekend krant niet in de rekken zag liggen en nu zagen we al als we ze eens een dag niet hebben.
Je went vlug aan iets beters.
Niet?