traduire

zaterdag 20 december 2014

Sleutels

Tegenwoordig moet je je sleutel niet meer in het stopcontact van je wagen steken, het is voldoende dat je hem bij je hebt.
In je zak bijvoorbeeld of , wat mij dan betreft, in mijn handtas.
Maar als ik naar België terugkeer met het vliegtuig, dan laat ik Jan's autosleutel thuis. Wat ben ik ermee, 1000 km ver van de Nissan. Niets toch?

We kwamen terug van Toulouse en ik was chauffeur. We zouden tanken in Caussade.
't Is te zeggen, Jan zou tanken en ik zou hem zien tanken.
Ik tokkelde maar wat op mijn smartphone, kwestie van een hippe indruk te maken op de andere chauffeurs rond mij.
Mijn raampje was naar beneden, zodat ik goed de orders en instructies van degene die de goedheid had te tanken kon verstaan.
Maar hij klopte op de ruit van de passagier en maakte me duidelijk dat hij even zou gaan plassen in de U ( winkel, de U winkel zoals ik die altijd noem, daar waar het gewoon U is. ).
Ik glimlachte terwijl hij naar de ingang van de supermarkt rende, legde mijn GSM naast me en draaide de knop van de auto om.
Niets.
Nogmaals.
Niets.
En dan kan ik zo hard op mezelf beginnen vloeken dat het niet mooi is .
Zoiets in de zin van " Maar kan jij nu helemaal niks? Moet je niet eerst de knop indrukken en dan draaien? Of eerst draaien en hem dan indrukken ? Of de koppeling induwen? Of juist niet? Of enkel de rem ? Arggggggggggggggg! Proficiat Gene ! Zo moet je dat doen!."
Tot mijn frank viel : ik had de sleutel sinds mijn terugkeer nog niet in mijn handtas gelegd en dus kon ik niet weg.
Wel ik kan jullie verzekeren dat het paniek alom is. En schaamte.
Geen sleutel en je kan niks.
De venster kan niet dicht en ondertussen was het beginnen slagregenen.
Achter mij boze wachtenden die niet begrepen wat er scheelde en uiteraard dachten " wat een oen toch die vrouw!".
Ik belde naar Jan maar hoorde zijn nieuwe GSM op de achterbank vrolijk rinkelen...ook handig .
Ik kon de auto ook niet verlaten want die zat vol boodschappen.

Jan kwam terug, nog immer glimlachend.
"Ik dacht dat je tot aan de ingang gereden zou zijn"...
"Ja Jan, dat was ook de bedoeling, maar ik kon niet weg."
"Hoe je kon niet weg?"
"Neen, de auto start niet"
Ik zag de paniek in z'n ogen en zijn verbaasd gezicht toen ik dan ineens de knop omdraaide en de wagen startte.
"Nu kan ik weg zie, want je hebt de sleutel bij je!

Arggggggggggg , de moderne techniek.