septische en andere putten

Als je in de stad woont heb je met dit fenomeen weinig of niets te maken en besef je zelfs niet dat er zoiets bestaat als een septische put.
Laat staan dat je "het ruimerke" moet laten komen. Hier spreken we van "sanicentre".
We laten de septische tank om de twee jaar ruimen.
Dus dit jaar hoefde dat niet.
Maar dat was weeral buiten de onheilsgoden gerekend, want de douche klokte, het water liep niet weg.
En natuurlijk gebeurt dat als de kinderen er zijn.
Leuk.
Neen, leuk is anders.

Ik bel naar Sanicentre .
Een slaperige stem neemt de telefoon van de haak : Puisque vous habitez en région de Cahors vous devez appeler Brive et pas Limoges!"
Ik bekijk de factuur van vorig jaar, geen telefoon van Brive, enkel van Limoges.
Ik leg dat uit aan de dame die net wakker geworden is in Limoges.
"Oui, mais c'est quand même Brive que vous devez appeler"
Of ze me dan ook het nummer van haar geliefde collega kan geven?
Oui, dat kan ze .

Daar neemt niemand, ook geen half in slaap gedommelde standaardiste, de hoorn van de haak.
Herbeginnen maar en vooral volhouden denk ik.
Ondertussen beginnen Jan en Stienus de wand van de badkuip weg te halen. Ik hoor gejammer en geklaag.

Na een tijdje heb ik contact met het "plaatselijke" sanicentre.
Ja ze kunnen komen, maar het zal weekend tarief worden. 320 EURO.
Jan bekijkt me echt volledig "opgewekt" aan.
Niets aan te doen.
"Mais je pense qu'il s'agit plutôt d'un engorgement". Denkt ze, vanuit Brive.
En Brive is hier 100 km vandaan...
Je moet dan uitleggen dat ze met een kleine camion moeten komen want dat ze er anders niet zullen geraken!!!
( herinner je de waanzin met de afwasmachine van Darty !). Ze zullen terugbellen of ze al dan niet met een kleine camion kunnen komen.

Maar vermits het een verstopping zou kunnen zijn bel ik ook naar Doméo assistance.
Dat is zo'n contractje dat aangeboden wordt door de watermaatschappij en die alle loodgieterij dépannages binnen in het huis oplost.
Ja ik kan er beroep op doen.
Ja ze zullen mij binnen de twee uur terugbellen.
En dat doet een vriendelijke man aan wie ik het probleem uitleg.
Hij woont 89 km verderop en zal er binnen dit en twee uur zijn.
Hier in le sudouest wordt de afstand nooit in kilometers uitgedrukt maar in "tijd".

Ondertussen belt de man van sanicare terug. Ja hij heeft een kleine camion en kan nu komen tegen weekendtarief en hij zal die "engorgement" ook oplossen zegt hij.
Ok komen maar.
Een half uur later staat hij er.
In tegenstelling tot Darty komt hij er met gemak tot voor ons huis mee aangereden.De man van Darty zou het moeten weten ! Of zien!

Hij leegt de put.
Bekijkt alles.

Laat Jan nog een put graven.

Bekijkt het nog eens en denkt dat mits er water door te jagen alles in orde zou moeten zijn.
Na een tijdje marcheert alles opnieuw.

Al-oef zoals Aude placht te zeggen.

De ontruimer is weg.
De loodgieter komt eraan.

Hij bekijkt het bad en de WC en brengt hier en daar nieuwe joins aan.
Ook niet slecht.

Alles is weer dicht.

Allez we kunnen er weer tegen.

Maar ik ben dus niet mee naar Cahors geweest.
Aude ,Stienus en Gustje gingen alleen.
En de Mànie hield telefoonwacht.
En Jan graafde putten en zuchtte dat het ondertussen een beetje van het goede teveel wordt met alle pannes en andere "désagréments".

Morgen wordt het beter, hopelijk !

De Tuut- Ta !

Gustje heeft twee grote camions mee.
Eén is een politiewagen en terwijl hij ermee over de vloer glijdt roept hij uit volle borst "Tuut-Ta, Tuut-Ta,Tuut-Ta!!!!".
Om hem te plagen-want dat doe ik heel graag- roep ik dan van ver " Paimpon Paimpon Paimpon!".
En dan schudt hij met zijn blonde hoofdje en zegt heel geërgerd "Neen Manie, Tuut-Ta,Tuut-Ta,Tuut-Ta!".
Gisteren zat ik achter mijn computer en zocht ik het geluid van een brandweerwagen op.
En ik zette het geluid vollen bak, volgens mij "Paimpon,Paimpon,Paimpon!".
Maar Gust hield vol , het was Tuut-Ta ,Tuut-Ta,Tuut-Ta.

De politieauto op zich is ook een Tuut-Ta.
Hier zien jullie dus een Tuut-Ta van de mooiste soort.

's Avonds gingen we naar Lauzerte waar er op donderdagavond "Les jeudis gourmands de Lauzerte" naar jaarlijkse gewoonte op het dorpsplein plaatsvindt.
Er is ook een kleine paardenmolen en net zoals vorig jaar moest en zou kleine Gust er op.
Hij was overdonderd door het formaat van de plaatseijke Tuut-Ta.
En daar wou hij inzitten.
Vier rondjes mocht hij meerijden.
En telkens vroegen Aude of Stienus of ik na elke rit of hij niet liever in een andere auto of op een eend bijvoorbeeld wou gaan zitten.
Hij schudde met zijn hoofdje van "neen".
Hij bleef in de Tuut-Ta zitten.

Een mooi blond meisje kwam naast hem zitten na een aantal ritjes. En hij was daar best tevreden mee.
Je had zijn gezichtje moeten zien, hij straalde.
Met een blik van " hebben jullie mij hier allemaal zien zitten in een echte Tuut-Ta ???".
We moesten er zo hard om lachen, alle drie tegelijk!

Hij mocht een vijfde keer meerijden van de eigenaar van de paardenmolen omdat hij vanuit die Tuut-Ta geen "flosj" kon grijpen.
En toen het dan zover was en hij uit de Tuut-Ta moest komen kon gans Lauzerte horen dat dat tegen zijn zin was!
Hij krijste,schreeuwde ,gilde van jewelste.
Niets kon hem troosten.

Dus zijn we met schaamrode kaken naar huis terug gereden.

Tijdens de ganse terugreis die zo'n 20 minuten duurde probeerde Gust één volzin te maken.

"Gust meisje samen Tuut-Ta gedaan".
Daar kwam het op neer.
En Stienus telkens weer herhalen " Ja, Gustje heeft met een meisje samen in de Tuut-Ta gezeten hé?"
"Ja" ,zei Gustje ," Meisje samen Tuut-Ta gedaan"
Telkens weer, telkens weer.
Precies of hij is een nieuwe taal aan het leren ,zei Aude.
Maar in feite scheelt dat niet veel, dacht ik.
Hij kent al veel woordjes, maar het is nog iets gans anders om met die losse woordjes volle zinnen te maken.
Net als een mantra die hij blijft opdreunen.
Telkens weer en telkens weer, onvermoeibaar " Samen met meisje de Tuut-Ta gedaan".

Het was weer een mooie avond.
Met een foto van een jaar later ...op dezelfde plek, met dezelfde liefste lievelingen...