Niet bepaald neen.
Maar de vraag werd zodanig gesteld dat er geen twijfel over kon bestaan dat ik wel degelijk naar het dorp zou moeten gaan om er iets te gaan doen, halen, wegbrengen,terugbrengen, kortom Jan had iets nodig uit het dorp.
De dop op zijn kleine tronçonneuse lekte. Vervelend.
Of ik dus eens naar Jacky Robert zou willen gaan om een nieuwe dop te vragen en tegelijkertijd eens zou willen vragen of het wel een goed idee zou zijn om met de grasmachine rond de pruimenbomen te rijden?
Dat was mijn idee immers. Ik zag Jan weer sukkelen vanmorgen , telkens weer moest hij zich dubbelplooien op zijn tractor om onder de bladeren door te kunnen rijden en het is best vervelend als je zo in twee geplooid de takken moet vermijden..dus dacht ik, als je nu eens rond de bomen met je grasmachine zou rijden?
Maar inderaad, dat is niet evident. Ons terrein is immers sterk hellend en -zegt Jan- het zou best kunnen dat de grasmachine verbrandt aangezien ze niet geölied wordt als ze scheef hangt.
Hij gaf me het instructieboekje mee om het maar eens best te vragen aan een kenner : Jacky Robert dus.
- Bonjourrrrrrrrrrrrrrrr, klinkt het als ik het terrein kom opgedraaid.
Ik neem de tronçonneuse uit de koffer en het boekje en begeef me naar binnen in de verkoopsruimte/annex werkplaats.
Het staat er vol tractors, grasmachines, tronçonneuses, hakselaars, noem het op, hij heeft het in huis.
Er staat een oud mannetje voor mij een ganse beschrijving te geven aan de dochter des huizes, Laetitia.
Ze luistert met één oor, zover is duidelijk, maar de oude man blijft maar verder zijn uitleg doen.
Marie-Claude, Jacky's vrouw komt ook uit het magazijn en vraagt hoe ze me kan helpen.
Ik toon de tronçonneuse en verklaar het euvel.
- Nous sommes débordés. Jacky est en train de réparer une machine et je ne peux pas le distraire....C'est urgent?
Zeker is het dringend , Jan heeft de tronçonneuse morgenmiddag nodig.
Dat is vervelende zegt Marie-Claude.
Het oude mannetje verdwijnt, zonder iets te kopen en Laetita bekijkt mijn machine en gaat boven op een zoldertje een nieuwe dop halen.
Ja hij past perfect.
9 EURO.
Veel feitelijk, vind ik zo , voor zo'n onnozel dopje.
SOit.
En ik begin aan beide dames mijn idee van het rond de bomen rijden met de grasmachine uit te leggen.
-Tja, zegt Laetita, helt het fel?
Bah ja, redelijk , vind ik.
-Bien sûr,zegt Marie-Claude, et le terrain penche même très fort.
Ah bon, ik ben dat ondertussen zo gewoon dat het me niet meer opvalt.
De dames zijn formeel : neen het is geen goed idee om met de grasmachine op de helling te rijden.
-Mais tu verras bien vite si elle commence à fumer ....alors il faut s'arrêter!
Ik bekijk ze allebei : neen maar, het is toch niet omdat ik uit het noorden kom dat ik zo stom zou zijn om dat dan ook toch nog te proberen tot de machine opgebrand is !!
Dat zou pas een goed idee zijn, hé Marie-Claude, dan kan je me terstond een nieuwe machine verkopen.
Er wordt hartelijk gelachen;
Laetitia zucht : je kan niet geloven, zegt ze, welke verhalen ik hier allemaal moet aanhoren. De ene zijn gras is te kort, de andere te lang, jouw terrein te steil , het andere niet steil genoeg...Iedereen komt me zijn problemen uitleggen en ik moet telkens een oplossing vinden.
-In feite missen we hier nog juist koffie, zegt een landbouwer met een sigarettenpeuk in zijn mondhoek!
-Ja dat zou er nog aan mankeren,zegt Laetitia.
-Maar ja, opper ik, dan zou je het over koffie kunnen hebben in plaats van over machines. Weet je, bij de apotheker heeft ieder het over zijn kwaaltjes, zou je dat leuker vinden ?
Jacky komt lachend binnen : Bonjourrrrrrrrrrrrrrrrr tout le monde !
-et bien Jacky puisque tu ne veux voir personne, je ne t'embrasse pas non plus !
En weg ben ik, onder luid gelach van de dames en van de drie boeren die zich ondertussen ook gemengd hebben in het gesprek.
Leuke gasten, Jacky en Co !
