En Helmut is een anticycloon die komt overgewaaid vanuit Spanje en die zorgt voor een warme luchtstroom.
Een heel warme luchtstroom want sinds een week tekenen we hier tussen de 28 en 30 graden en zelfs meer op overdag.
Het zwembad is een luxe die we niet meer zouden kunnen missen.
En het leuke aan een Indian Summer is dat het 's avonds en 's morgens lekker fris is, zodat het huis in korte tijd goed kan afkoelen .
In de zomer is dat minder het geval.
En dus slapen we goed en zijn we goedgezind.
Maar, alles heeft een keerzijde : we spoken hier niet veel uit overdag.
Ik denk dat ik op mijn twee handen kan tellen hoeveel keer ik in mijn leven gezonnebaad heb. Ik haat liggen niksen in de hitte. Ik moet iets om handen hebben. Dat mag eneen boek zijn, een spelletje, een kruiswoord,een gesprek, maar niet zomaar liggen te liggen.
En toch heb ik dat de afgelopen week al twee keer gedaan en sta ik naar mezelf te kijken van "hoe doe je het?".
En al is het maar 20 minuten ( mijn niks liggen niksen in de zon blijkt toch enigszins beperkt in duurtijd), ik zuig de warmte van de septemberzon op in al mijn porieën.
Het doet deugd.
Als een salamander of een hagedis...alhoewel die vergelijkking niet opgaat of ik zou best van een reuzeëxemplaar moeten spreken .
En septembermaand betekent ook wijnmaand. Dus trokken we met een stel goede vrienden naar Cahors om eerst een té zonnig terrasje te doen en daarna in de grote handelszaken de karretjes vol te laden met "heel goede", "nog betere", "superwijn".
Voor een habbekrats.
Maar dan koop je zoveel dat je weer een bom geld kwijt bent.
We zullen het ook nooit leren, vrees ik.
En waarschijnlijk moet het beste nu nog komen.
Dank zij Helmut.
In Canada sneeuwt het schreef een andere Belg die daar woont.
Slechte keuze zou ik zeggen!
