Het is vandaag zes jaar geleden dat we hier zijn komen wonen.
We hebben het gevierd met de rest van de vol au vent die ik had ingevroren en frietjes uit de oven. Frieten bakken doe ik niet meer sinds lange tijd, te vet, te veel reuk, je kleren blijven er akelig naar ruiken zoals naar sigaretten...
We hebben er ons een gedacht van gemaakt, het zijn ovenfrieten.
Het eerste wat we doen als we in België zijn is naar de frituur gaan en frieten met allerlei vettige dingen erbij bestellen...HEEEEEEEEEEEEEEL LEKKERRRRRRRRRRR!
Ik een fles Saint Amour. Ben ik gek op. Ik weet het, kenners vinden het maar niks. De geur en de smaak wekken bij mij echter zulken goeie herinneringen op, dat ik dat dikwijls op mijn verlanglijstje zet als we iets speciaals te vieren hebben.
Jan een fles Italiaanse wijn.Die mocht er ook best wezen.
De festiviteiten zijn gisteren al begonnen wegens St Valentijn...vanavond drinken we de rest uit. Als dat niet flink is !
Eergisteren was ik taarten aan het bakken voor een bestuursvergadering van één van mijn hobbyclubs.
Jan was aan het lezen aan tafel.
De 'jongens' kwamen aan de achterdeur staan als wilden ze ons verwittigen dat er bezoek op komst was.
We zagen twee schimmen passeren. Er werd geklopt: "Bonjour Jan, bonjour madame! "
" Ah Denis, bonjour Claude ( ook "la plume " genoemd want de man had ooit een kippenplukkerij)Entrez, vous prenez un café?"
"Non, non, on t'a apporté un cadeau. Venez voir !"
Vlug een oude jas aangetrokken. Tot aan de bestelwagen die op de oprit stond.
"Par contre, laissez les chiens ( "chieng " uitgesproken) à l'intérieur".
Zo gezegd zo gedaan.
Ze halen een houten kist uit de koffer.
Ze willen ze gaan neerzetten tussen de pruimen.
Denis vloekt ( "Putaing de merde, je n'y vois rieng moi avec ces nouvelles lunettes, pardi !" Waarom ik dan altijd aan Asterickx en Obelickx moet denken blijft mij een raadsel). Hij ziet geen steek met zijn moderne bril met dubbel zicht.
"Bon, Jan, tu as pris ton appareil photo au moins?"
Jan terug binnen, om zijn fototoestel deze keer.
"Prêt?"
"Allez, ça marche !"
Ze doen een luikje open van de houten kist en heel angstig komt er een prachtige haas naar buiten die op een wip en een slag de vallei invliegt.
"Il y en a un deuxième" En weer hetzelfde scenario.
"Est-ce qu'il n'y en avait pas un troisième Claude?"
"Je me le demande !" ( uitspreken zoals het er staat met een "a " )
En effet, drie hazen in de vallei.
Die komen dan van de jachtfederatie en die worden uitgezet zodat er volgend jaar hopelijk meer hazen zijn dan onze lonesome cowboy momenteel.
" Est-ce que ce n'est pas beau ça??? Hein Jan ? Est-ce que ce n'est pas beau?"
Waarna ze naar de pruimen gaan kijken en beslissen wanneer ze weer komen helpen om te snoeien deze maand, als het iets beter weer is.
Natuurlijk komen ze binnen.
Ze vergeten het koffieaanbod en werpen zich op de apéro. Un petit porto, want Ricard was te zwaar volgens hen. ALhoewel verschillende porto's na elkaar ook serieus zwaar kunnen zijn.
Vlug wat saucisson afsnijden ; wat chips in een bakje.
En de mannen vertellen. Ze vertellen over van alles en nog wat en de tijd vliegt voorbij.
Rond twaalf uur zegt Denis " Si je ne suis pas à la maison dans 5 minutes je n'aurais plus rieng à manger,pardi !"
Allez, ze vertrekken.
Weer een mooie ochtend gepasseerd in de Lot.
Voor de kenners : "les amis de la chasse et de la persévérance réunies"...
Ook een mooi genootschap als je het mij vraagt.
