Het is hier ondertussen al zo'n drie weken boven de 30 graden en dat begint op ons gemoed te werken. Ik begin me te voelen zoals die vrouw in de jaren negentig die met een cocosnoot tegen een palmboom bonkte , wachtend op een regenbui. Tahiti was het douchemerk waar ze voor adverteerde, dacht ik
.In het begin blijft het lekker fris binnen, zo'n 23 graden, dus mij hoorde je niet klagen.
Maar dag na dag ging de thermometer meer de hoogte in en 's nachts wou het ook niet meer koeler worden.
Dus werd het 25 graden binnen.
En gisteren braken we alle records, vond ik.
Overdag was het weer 39 graden ( ik bespaar jullie de details van de temperaturen in en uit de zon ...want dan vallen jullie steil achterover van de hitte, alleen al door de cijfers te ontdekken), maar dat was nog het ergste niet. Want een zwembad doet wonderen in die periode van het jaar. En we gaan toch niet zagen omdat we in het zuiden van Frankrijk 38 of 39 graden optekenen??? Of wa ?
Maar 's avonds dus wou het maar niet afkoelen en toen we rond 23 uur gingen slapen - voor mij is dat héél vroeg ,maar ik was uitgeteld van de opgebouwde spanning omdat Aude en C° zouden arriveren-of was het de rosé ? Wie zal het zeggen? - deden we alle luiken open en kwam de zilte warmte ons als een tropische gloed tegemoet. Niks afkoeling, ondanks het feit dat de luiken en de ramen potdicht waren sinds 10.30 u 's ochtends.
We hebben zo'n ventilator boven ons bed hangen en die ging wild tekeer. Maar of dat nu daadwerkelijk hielp laat ik in het midden. Hij hangt in het midden, daar niet van. En telkens ik ernaar kijk vraag ik me af wat er zou gebeuren als dat zwierend gevaarte naar beneden zou komen van het overmatige toerental..Stel...en dan zie ik mijn lichaam in salamischijfjes ( zeg maar schijven, inderdaad!) in de kamer rondvliegen.
Of in het midden van de nacht valt het gevaarte gewoon naar beneden en hebben we een put in ons lijf...
Maar dan zijn we toch dood, of ik alleen en OK ,dan weten we het niet meer.
Zoals meme zei: Geneke er is nog nooit iemand weergekomen om het ons te zeggen hé.
't Is waar.
Nog niemand.
Maar morgen zie, morgen, dan wordt het frisser, zo'n 28 graden maar, we zullen dus een pulloverke aantrekken als we op het terras van vrienden in het noorden van het departement het avondmaal zullen nuttigen.
Wacht maar !
Het gaat beteren, wacht maar.
