Het was een ongewoon zicht vannacht en vanmorgen , alles wit, witgerijmd niet gesneeuwd.
En toen het een beetje begon op te klaren waren enkel de takken van de bomen nog bedekt met een dun laagje ijs....en dat geeft zo'n ongewoon beeld dat je soms op schilderijen weergegeven ziet, zoals bij Turner of andere oude meesters.
Zouden die daar een ganse ochtend of middag in die kou gezeten hebben, denk ik dan, hoe konden ze dat zo schilderen in een tijd waar zelfs nog geen fototoestellen bestonden en ze die onheuse beelden niet konden vastleggen op camera of smartphone.
Ik geef toe, soms zijn mijn gedachten kinderlijk geladen.
En waren ze dan niet totaal verkleumd van de kou...?
Ik beeld me in dat ik op zo'n schildersstoeltje zit met dikke handschoenen, warme trui en jas, muts, sjaal en gevoerde laarzen in een poging om één enkel takje met een heel klein penseeltje op het doek te krijgen.
David Hockney, één van mijn lievelingsschilders doet dat trouwens. Winter en zomer, warm, regen of gewoon ijzig koud, buiten !.
Want koud is het, al wijst de thermometer 14 graden aan, de gevoelstemperatuur bedraagt zo'n 0 graden of minder. "Ça pique!" roept Frédérique Cassez , monsieur Météo door de radio.
En het is goed dat het koud is en dat het ook gevroren heeft, om al het ongedierte uit te roeien zodat
de gewassen rustig hun gang kunnen gaan in 2015.
Ondertussen genieten we van de rust en de vrede in onze kleine vallei.
Want elders in de wereld is het even anders .
Foto hierboven uit Zwanies'tuin....
