Een nieuwe president !

Gisteren waren het verkiezingen in gastland Frankrijk. We vonden het spannend en sms-ten naarstig de eerste uitslagen die we op het Belgische nieuws als eersten zagen naar onze Franse vrienden. Toch waren ze nog niet overtuigd van de overwinning, ze moesten het eerst met eigen ogen zien. En dat hebben ze , een uurtje later weliswaar. Ben ik blij met die uitslag? Hoe ik er ook over nadenk, ik ben (nog) geen Française en ik ben het niet gewoon links of rechts te stemmen. Als liberaal zou ik dus geneigd moeten zijn Sarkozy te stemmen en toch voel ik me daar niet zo goed bij. Veel van zijn ideeën zijn de mijne niet. Heel dikwijls voel ik me dichter bij wat de socialisten hier zeggen en verkondigen. En toch voel ik me geen socialist. Persoonlijk moet ik me kunnen identificeren met een partij, ja knikken als ik Karel De Gucht bezig hoor bijvoorbeeld, die steeds voor zijn mening uitkomt, zelfs al wordt hem dat niet gauw in dank afgenomen. Akkoord gaan met een standpunt en een maatregel. Sarkozy nam verschrikkelijke standpunten in die me meer deden denken aan uiterst rechts en dat wil ik absoluut niet. Denk maar aan wat hij bij de paus wist te vertellen, precies of hij sprak in naam van het ganse Franse volk : een leraar kan nooit een priester vervangen ! Of de achteruitgang op gebied van euthanasie, abortus, homohuwelijk. Maar vooral zijn besparingen op gebied van onderwijs, stellend dat als je wil verder studeren je privé onderwijs moet kiezen en geen gratis onderwijs voor de gemeenschap. Dat deed bij mij de deur dicht. Niet dat je nu plots 60 000 banen in het onderwijs moet bijcreëren , er zijn hier veel te veel ambtenaren, maar je kan en mag niet achteruitgaan op gebied van gratis onderwijs, dat is het begin van het einde voor mij. Een jonge vriendin van mij kon me het beste overtuigen om eventueel links te stemmen, lees links te beginnen denken : al kan Hollande niet veel veranderen, er zal toch de eerste twee jaar een versoepeling komen om jongeren werk te verschaffen en dat opent de weg om weer rechtvaardiger om te springen met geld van de gemeenschap , in plaats van alleen voor de rijken te zorgen. Dus zou ik laf geweest zijn indien ik Française was geweest : Bayrou zou mijn voorkeur gehad hebben en dat is centrum rechts maar zeker niet uiterst rechts. En ook Bayrou riep op de valreep op om Hollande te stemmen, dus mijn keuze was misschien volledig terecht en toch niet zo laf als ik dacht. Nu wordt het afwachten of deze aardverschuiving in Frankrijk ook vlug een impact zal hebben op Europa. Het wordt heel moeilijk , alles verdort, alles verrechtst, alles gaat kapot aan haat, angst, armoede, werkloosheid. ik geloof erin, ik ben blij dat er weer zoiets als hoop is, eerder dan het negatieve plaatje dat Sarkozy altijd pleegt te draaien. Zelfs al moeten we besparen, zelfs al zal iedereen opnieuw moeten inleveren, het zal niet gebeuren op gebied van onderwijs voor iedereen, arm of rijk en daar ben ik heel blij om.