traduire

donderdag 9 april 2015

Une journée à la ferme


Aude en Gustje zijn goed aangekomen in Bergerac.
Het was een lange rit, 2.45 u om te gaan, 1.45 u om terug te komen....de wegen van de GPS zijn ondoorgrondelijk.
Hij had al dagen van tevoren zijn Juf, Suzy, verteld dat hij met het vliegtuig naar zijn mamie in Flanklijk zou gaan. Maar dat betekende nog niet dat het een succes zou worden, dat vliegen.
En ze moest ook nog terug, inderdaad. Stel dus....maar neen, we mochten er niet aan denken.

En of het meegevallen was !
Hij was beginnen lachen bij het opstijgen en hij lachte nog bij het dalen ook.
Hij liep recht in mijn armen op de piepkleine luchthaven van Bergerac en vertelde aan iedereen die het horen wilde dat hij in het vliegtuig de wolken had gezien en hoe plezant het wel was geweest.

Wij? Wij waren alleen opgelucht.

Op de weg naar huis viel hij prompt in slaap, zoveel emoties ,het was te veel geworden voor de kleine man.

En in de namiddag, nam papie hem mee op de tractor en deden we een wandeling met de honden en hij en zijn mama hebben heel goed geslapen.

Dinsdag zouden we naar Frédéric gaan . Frédéric is Gilberts'broer en die heeft 50 melkkoeien.
Kom zo rond een uur of zes ,zei Frédéric, dan staan ze klaar om gemolken te worden.

Het werd voor ons allemaal een unieke ervaring.



Ik had sinds een vijtal dagen last van sinusitis en kon niets meer ruiken, maar sinds het bezoek aan de koeienfarm is dat helemaal veranderd!
Waaw, die geur. Om van achteruit te gaan.

En dan de kalfjes.
Zo schattig. En Gustje stak zijn hand uit en het veertien dagen oude diertje zoog erop alsop een fopspeen.

En de konijnen, "kijk Piet konijn" !


En de honden en de kippen, om tenslotte uit te komen bij de mama van al die boerenjongens , die speciaal voor ons pannenkoeken gebakken had.




86 jaar en een kranige dame die me met plezier haar recept verklapte met fleur de roses en water, geen melk ,zei ze. Dat maakt ze lichter. Ze was sokjes aan het haken voor haar kleindochter die volgende maand bevalt. En spreitjes haakt ze ook, ZO schattig




Toen we bij haar vertrokken had ze spijt dat we slechts elk 6 pannenkoeken hadden verorberd....il faut les manger,madame !









Het werd tijd om Frédéric weer op te zoeken.
Hij zou ons laten zien hoe de koeien worden gemolken.  
We waren zwaar onder de indruk van zijn kunnen.



             






Maar Gustje het ergst van al, hij had nooit, maar dan echt nooit gedacht
dat de melk UIT de koe kwam.

Hij kreeg een fles mee van Frédéric, maar daar wou hij 's avonds niet van drinken.
Ik had ze natuurlijk opgekookt en laten afkoelen, no way , hij zou die melk niet drinken.