traduire

donderdag 5 oktober 2017

Doodgewoon

Castelnau-Montratier



Griet Op de Beeck komt in "De wereld draait door " en  bij "Van Gils en Gasten" haar nieuw boek voorstellen.
Ze is een succesvolle schrijfster en haar boeken verkopen goed. Zowel in Nederland als in België.
Maar in feite wordt ze gevraagd omdat ze het graag zou hebben over trauma's uit haar verleden.
En het is des te pikanter omdat ze een mooie vrouw is en dat het gaat over een taboe-onderwerp : over jarenlang misbruik  .

Bieke Ilegems komt ook over haar boek spreken bij Van Gils en Gasten. Op een andere dag weliswaar.
Ze is een vrij bekende Vlaming die al jarenlang voor de regionale Antwerpse TV werkt. Ze is getrouwd met een bekende Vlaming, Erik Goossens en neemt deel aan populaire programma's zoals "sterren op de dansvloer", dat ze bovendien ,denk ik althans, gewonnen heeft.
Maar in feite wordt ze gevraagd omdat ze het graag ze hebben over een trauma uit haar verleden.
En het is des te pikanter omdat ze een mooie vrouw is en dat het gaat over een taboe-onderwerp : haar man had een affaire.

Of zij het daar nu graag over hebben-en op TV dan nog wel ! - of dat de TV graag zou hebben dat ze nu net daarover komen praten in ruil voor publiciteit voor hun pas verschenen boek laat ik in het midden. Het zal wel van weerskanten komen, denk ik.De boeken zullen nog beter verkopen met die "persoonlijke touch" ...en er kijken op slag meer mensen naar Van Gils en Gasten, getriggerd door een flash net voor of na het nieuws over de pijnlijke mededeling die de vedette deze week gaat doen...

En dat je die taboes aldus op tafel legt en dat mensen die hetzelfde hebben meegemaakt er misschien gemakkelijker overheen komen. Het kan. Wie ben ik om te beweren dat het niet zou kunnen?

Ik weet echter niet of ik het zou doen.
Niet omdat ik de moed er niet voor zou hebben, maar omdat heel mijn omgeving mee moet in dat verhaal.
De zussen, moeder, broers van Griet...de kinderen en de man van Bieke ( die in de zaal zaten, haar zoon althans ) , die daar dan glimlachend naar zitten te kijken...
Erik spoedde zich de dag na de uitzending om in de kranten te laten weten "dat ze dit samen hadden beslist"...
Ja ze is mijn zus, ja mijn vader had een affaire, ja ik had een affaire...
Ik zie het zo al voor me dat binnen afzienbare tijd de zoon of dochter van Bieke een boek schrijft over het trauma dat ze opliepen toen hun moeder op de Nationale zender kwam vertellen dat hun vader een affaire had in dat jaar, van die tot die maand...

Waarschijnlijk heeft misbruik altijd bestaan. Waarschijnlijk hebben honderduizenden kinderen jarenlang afgezien van dergelijk verschrikkelijk vergrijp. Maar het is maar sinds kort dat er geen week voorbijgaat of er is wel iemand die op radio, TV of in een boek vertelt over zijn of haar nare ervaring. Niet alleen meisjes zijn getroffen. Jongens evenzeer.

Het moet verschrikkelijk zijn.
Zeker weten.

Maar ik heb het niet meegemaakt.
En ook nooit meegemaakt rondom mij.
En ook op school nooit een vriendin of kameraad gehad die het meemaakte .

Ik woonde bij mijn grootouders en sliep in de winter -toen ik klein was uiteraard- op hun kamer. Nooit niets gebeurd.
Ik ging -tot ik 5 was- dikwijls bij mijn 2 ongehuwde grootooms slapen die tussen hun twee tegen elkaar gezette twijfelaars een bedje maakten...nooit niets meegemaakt, behalve slapenloze nachten van hun vreselijk gesnurk!
Mijn grootoom waste me beneden in de keuken en op een dag- ik was toen net 5 jaar- zei hij me ( en dat ik me dat nog herinner is onwaarschijnlijk !) " Geneke, nu ben je 5 jaar en een groot meisje en vanaf nu ga je bij Tante Louise slapen als je bij ons blijft overnachten"
Ik herinner me dat omdat ik dat zo verschrikkelijk droef vond, ik was dolgraag bij mijn oom Paul, mijn peter.
Nooit ofte nimmer kende ik misbruik.

Ik versta de verschrikking van diegenen die misbruikt zijn en kan erin komen dat het goed doet erover te schrijven, spreken of duiden. Maar in plaats van uitzondering te vormen, krijg ik stilaan de indruk dat het altijd overal gebeurt . En ik ben bang dat op de lange duur een vader zijn kind niet meer kan vertroetelen, verversen, verschonen, een bad kan geven, op zijn schoot kan nemen, zonder dat er onmiddellijk afkeurende blikken gericht worden op de liefdevolle verwekker van het kind, op de oom, de grootoom, de grootvader.

Er zijn toch nog liefdevolle gezonde mensen of ben ik daar nu zo verkeerd in?


Boechout