traduire

vrijdag 7 oktober 2016

Composteren





In het boekje van onze streek, de Lot, stond een aanbieding om compostbakken te kopen.
En aangezien het deksel van onze compostbak het begeven had, vond ik dat interessant.
Bovendien zoek ik al een paar maanden - in de Foirfouille of de Gifi- naar een duo-vuilbak, waar je langs de ene kant glas kan verzamelen en langs de andere kant plastic en papier kan opbergen. Want die vuilbak is het langzamerhand ook aan het opgeven.
Hier in Frankrijk komt de vuilkar niet langs als je buiten het dorp of de stad woont. Je moet je vuilzak zelf naar containers brengen die langs de kant van de weg staan en die heel regelmatig worden leeggemaakt. Je huisvuil stop je  in gesloten plastic zakken en het papier, plastic of glas kan je los in de groene- of in de glas-afvalcontainers zwieren.
Groot huisvuil , steenafval, huishoudtoestellen, gras, batterijen  enz enz , daarvoor kan je 3 x per week langs in de déchetterie . Gratis ende voor niks.
In Boechout zagen we daar geweldig tegen op. Een file van hier tot ginder op een baan waar je niet kon draaien, aan het hek zo'n 4 "gendarmes" met een boekje en een stylo in hun hand die je autoplaat opschreven om te zien  wat je mee had,  nagels die je ter plekke uit houten balken moest halen, had je geen tang bij dan moest je het terug mee naar huis nemen, hoeveel je mee had, of het de eerste of de tweede keer was dat je die maand langskwam, want de hoeveelheid was beperkt, ik mag er niet aan denken. Echte terror.
Hier is dat volledig gratis. En relax ! 't Steekt allemaal niet zo nauw, ze zijn al blij dat je de moeite doet om het te komen brengen.

Dus, ik bekijk die aanbieding en voor 20 EURO ( stuur een cheque op ! ) kan je een paar weken nadien de bakken komen afhalen in de plaatselijke déchetterie.
Doen ! , dacht ik.

En inderdaad, een aantal weken nadien belde de man van de déchetterie, ze waren aangekomen.

We kregen een grote compostbak die bij Pôle Vert of bij de Gam Vert alleen al 20 EURO kost, twee kleinere bakken met een speciale vergrendeling zodat dieren ze niet kunnen openmaken, één voor papier en plastic en één voor glas, en een kleine huishoudemmer voor groenten-en fruitafval in te verzamelen.

Fantastisch toch ??? Leve de Lot !



Pompoenen

Feitelijk hebben we dit jaar wel heel veel groenten kunnen oogsten,zei Jan tegen Gilbert.
Ja dat is zo, zei ik, alles is goed en vlug gegroeid. Behalve pompoenen, die hebben we niet gehad.
De verkoopster op de markt in Caussade heeft ons courgettes meegegeven in plaats van pompoenen...
Oh maar dan bezorg ik er je wel een paar hoor,antwoordde Gilbert.

Ik had beter moeten weten , dat Gilbert met "een paar", heel veel bedoelde...

Gisteren gingen we buurten bij de Engelse bovenburen  en  na een leuke avond kwamen we de berg afgereden. In de schijnwerpers van de lichten zagen we kisten staan.



Ah neen hé, riep Jan, Gilbert is geweest en heeft die pompoenen in mijn mooi afgespoten kistjes gelegd en die heb ik nu juist nodig om de schotels in te zetten morgen.

Inderdaad, Jan was van kookcorvee in zijn vereniging en dus had ik voor 36 man eten en dessert klaargemaakt.

Maar die bakjes, ach dat vond ik niet erg, de hoeveelheid pompoenen echter, dat was om U tegen te zeggen.


Eén bakje ben ik op de ochtendwandeling met de honden onmiddellijk gaan afleveren bij de Franse buurman. Die was niet thuis, maar ik heb alles gewoon op een plastieken terrastafel gelegd, een sms-je gedaan om hem te verwittigen....waarvoor hij vriendelijk dankte.



Bergopwaarts belde ik naar Renée, en ja hoor , ook zij wil pompoenen.
Morgen komen Lynn en Paul en die zal ik er ook wat meegeven.
En Martine en Manou moeten er ook maar blij mee zijn. Die zie ik morgenavond.

En wat dus in feite voor mij een vakantiedagje moest worden, mijn huis was op kant zowel boven als beneden, de was en de plas gedaan, eten gekookt voor 36 man en niemand die van mij nog iets verwachtte...werd een vermoeiende dag .

Ik heb één kist weggewerkt. 10 Pompoenen.
Je moet die niet schillen,zei mijn zus.
Maar de meeste recepten die ik bekeek raadden het me toch aan.
Ik hield er twee grote blaren op mijn rechterhand aan over. Zo hard heb ik moeten drukken op mijn mes om het pompoenvlees in stukken te snijden.
Maar mijn soep was heerlijk.
Toen ik ze proefde dacht ik aan Pierre die me ooit zei Vous avez le mérite d'être connue ! 
Awel ja, dat is waar, de soep is gewoonweg verrukkelijk.