Na drie maanden hitte is het weer plotseling omgeslagen.
Vanmorgen haalden we maar 8 graden en dat is fris ! Héél fris, vind ik.
Maar hé, geen nood , nu we twee warmtepompen hebben kan het niet meer op.
Onmiddellijk eens aanzetten zie....
We hielden onze adem in , net 2 kinderen met een nieuw speelgoedje.
Niks te verwarming!
Er komt geen beweging in dat ding. Er komt ook nauwelijks geluid uit die bak...
Ik hoorde al de "godvermiljaarde" afkomen. Ik sleur het bedieningsbakje uit Jan zijn handen, ik probeer het ook eens met het andere bakje, niks te noppes.
Jan haalt er de gebruiksaanwijzing bij.
Dat komt er natuurlijk van als je ouder wordt en het drie weken geleden is dat specialisten je getoond hebben hoe je te werk moet gaan. Dat is te lang, drie weken ,om te onthouden hoe je in "zes stappen" de verwarming moet aanzetten...
Ik zucht, Jan vloekt , we buigen ons allebei over het boekje.
We bekijken nogmaals de geplastificeerde handleiding als plots de blazer aanspringt....
Geduld is inderdaad een deugd, maar blijkbaar niet de onze....
En sindsdien leven we op een roze wolk.
Zo blij !
En straks steken we de haard aan , hoe gezellig gaat dat zijn?
Laat de winter maar komen, we hebben verwarming, net op tijd !
