Ik glimlach breed en denk aan mijn zus die gek was op Claude François en dan ook alles, maar alles kon nazingen en nadansen wat die man en zijn Claudettes uitvonden. Gek was dat, zo zonder video in die tijd, éénmaal gezien op televisie in één of andere mooie Franse show en het zat in haar hoofd en ze deed het hem na.
Straf.
Vandaag beloofde Paul-Frédéric Casset 27 graden, het zijn er 32,5 geworden, uit de zon wel te verstaan.
Maar tegelijk hangt er toch precies onweer in de lucht, ik zie wel later op de avond als ik in Cahors ben.
Want daar kan het nu eenmaal geweldig onweren en regenen.
Voor we hier kwamen wonen hebben we drie maal Cahors aangedaan en drie maal kwamen we in een geweldig onweer terecht.
Gieten.
Echt gieten, met bakken uit de lucht viel dat water.
Dus zal ik maar een paraplu meenemen vanavond, als ik hem al niet vergeet.
Want ik vergeet veel.
En dus moet ik vaak terugkeren naar huis om iets te gaan halen dat ik vergeten was.
Of zoals mijn overgrootvader van Brussel, de beenhouwer zei : " SI on n'a pas la tête il faut les jambes", bij deze.
De irissen staan in bloei en er staan al veel knoppen gereed om open te springen.
Kortom , le lundi au soleil doen we veel dingen om de zomer te verwelkomen.
