Ik schreef verkeerdelijk " les akouskis".
Niet gauw daarna kreeg ik als antwoord : " c'est quoi tes akouskis?"
Ik vond dat overdreven. Oké ik had het verkeerd geschreven, maar met een beetje goede wil zou je toch wel verstaan zeker waarover ik het had. Want als je " les akouskis" uitspreekt, dan is er geen enkel verschil met " les zakouskis". Dus, geen flauwe kul, een beetje mededogen voor een Vlaming in Frankrijk die heel hard haar best doet om alles te begrijpen, zelfs met de zwaar Occitaanse tongval hier in de midi.
Dus antwoordde ik " Bon ben d'accord, des zakouskis !"
Antwoord : " Je ne sais toujours pas ce que c'est"
Eenmaal de groep samengekomen was spreekt men me weer aan over de zakouskis.
Wat dat dan wel was?
Wel, een amuse -gueule, een aperitiefhapje, une petite bouchée d'apéro etc etc....
Nooit van gehoord.
Ik dacht dat het bij die ene persoon zou blijven kwa onkunde in de kook-terminologie.
Dus, aan de banketmeester gevraagd of zij wist wat zakouskis waren, in de overtuiging dat ze het zeker wist.
"Aucune idée!"
Dus,eenmaal thuisgekomen ging ik op zoek op het internet en zond ik verschillende mails met afbeeldingen van zakouskis.
Zoals bij de Chinees , weet je wel?
Ganse plateau's heb ik hen opgestuurd !
Tot vervelens toe heb ik hen beelden opgestuurd van wat ik in 's hemelsnaam bedoelde. En dat mijn Waalse vriendin ook over "zakouskis" spreekt, neen dat dat niets te maken heeft met het feit dat ik een Vlaamse ben....
Dat ik het ook in de Larousse gevonden heb en dat het woord wel degelijk in de Franse taal mag en kan gebruikt worden :"mets variés qui précèdent le repas Russe..."
Non ,mais !
Tot ik op Wikipedia keek en hetvolgende vond :
Zakouski - Wikipédia
fr.wikipedia.org/wiki/Zakouski
En Belgique, le mot "zakouski" est également utilisé pour désigner une petite saucisse entourée de pâte feuilletée ainsi que les petits fours et mise en bouche ...
Ah bon !
Enkel in België.
Zo zie je maar hoe snel een banaal feit een heuse taalrel wordt.
Maar mijn Franse vriendinnen waren vol bewondering dat een Vlaamse hen een woord uit de Larousse leren begrijpen en gebruiken had.
"Bon", ze ik, "finalement, qui va s'occuper des amuses-gueule?" ( want Fransen zijn krakken in het ontwijken van het "echte" werk , door er urenlang over te praten en dan heel moe te zijn alleen van er over gesproken te hebben....)
"Des zakouskis, tu veux dire ?!", riepen ze in koor.
Vanaf nu, ook verkrijgbaar in Cahors .
