En daarbij stak ze Gust's eerste tekening ooit.
In grote letters zette ze er "voor mamie van Gust" bij, want ja, we zouden hier in het zuiden kunnen denken dat het van een grote kunstenaar was en misschien wel voor iemand anders dan de mamie...(?! of niet soms?)
Ik vond ze mooi.
En ik ga ze inkaderen.
Jan bekeek me met grote ronde ogen.
Volledig verbijsterd vroeg hij zich af hoe het in Godsnaam mogelijk was dat ik volledig in vervoering stond voor die tekening met bonte kleuren en rechte en scheve lijnen.
En de achterkant was ook volgekleurd.
Ook voor de trotse mamie.
"Waaw" zei ik , in kleur en met krolletjes. Straf !
"Vind je?" ,vroeg Jan
"Ja, dat vind ik nu mooi zie"
Jan begrijpt dat niet.
Maar jullie wel waarschijnlijk...
Vandaar de primeur van de "nieuwe artiest": Gustou
