traduire

dinsdag 12 juli 2016

van Cadaquès naar La Seu d'Urgell

Gisteren waren we naar Figueres gereden , vertrouwend op de TOMTOM om ons via de snelste weg naar Dali's museum te brengen, en het was een lange rit vol rotondes, waarbij we bijna horendol werden van de vrouwenstem die op doodernstige toon zo'n rond punt aankondigde. De namen van de dorpen die we voorbijreden kan ik niet uitspreken zoals zij het doet , je houdt het niet voor mogelijk. Soms was ik gewoon verward omdat ik dacht dat ik de eindbestemming verkeerd had ingegeven, zo onwaarschijnlijk gewoon...
Toen we terug naar Cadaques reden deed ze ons een andere weg inslaan en daar waren geen rotondes te bespeuren. TOMTOMS wegen zijn inderdaad ondoorgrondelijk...morgen zou ze ons niet liggen hebben, we zouden vertrouwen op de kaart, non mais !

We vertrokken uit Cadaques en de eerste afstap was Besalù . Een middeleeuws dorpje ergens in de bergen. De weg draaide verschrikkelijk. Echt misselijk makend. Maar we hielden vol en inderdaad , het was de moeite.

En vandaar naar Ripoll. Weerom van de ene bocht in de andere, waarschijnlijk zalig voor motorrijders- Ingrid, het zou iets voor jullie zijn !- maar voor ons was het wat minder, eerlijk gezegd. Goede banen, daar niet van, maar draaierig , dat was het, draaierig werden we ervan.


Toch waren we verrast om de rust van de prachtig bewaarde kathedraal met klooster te ontdekken in een weinig toeristisch plaatsje.

Vandaar naar La Seu d'Urgell. Zo'n 20 km onder Andorra, de eindbestemming. We zouden logeren in een Parador, je kan het zien als één van de puntjes op onze bucketlist : ooit eens in een Parador slapen. En het was superdeluxe, een bijzonder goeie keuze.
De weg ernaar toe was een hel. De bochten bleven elkaar onverbiddelijk opvolgen en telkens ik de TOMTOM's raad wou opvolgen om één of andere tunnel te nemen die links van ons zou liggen wees Jan   die raad kordaat af : Neen, we doen het niet, dat ligt helemaal niet op de weg, er is geen tunnel op de weg naar La Seu d'Urgell !
Maar de mevrouw van de TOMTOM bleef aandringen en de weg werd grimmiger en grimmiger.
En toen, plots, begon het me te dagen !
Zeg Jan, van wanneer dateert die kaart feitelijk?
Dat heeft er niets mee te maken !, zei Jan, maar ik zag dat hij toch naar de frontpagina van de atlas keek.
1998, zei hij met een eerder klein piepstemmetje....
En denk je niet Jan, dat er sinds 1998 , dus 18 jaar geleden , niets veranderd is op deze plek. Ondertussen kennen we de GSM, facebook, smart TV en wat weet ik allemaal ( voor de familie !) !!!!!
Ik neem die tunnel, allez jong !
En toen zijn we beginnen schateren; we hadden er nooit bij stilgestaan onze kaarten te vernieuwen, daar waar we regelmatig de TOMTOM updaten....
Wat verderop namen we de tunnel, maar al bij al hadden we bijna 6 uur gereden van Cadaqués naar La Seu d'Urgell...
Eens ter plekke waren we blij in zo'n mooi hotel - en bovendien niet duurder dan een ander hotel- te kunnen logeren, we dronken een cava in de lobby en plots brak er een verschrikkelijk onweer los. En dat is indrukwekkend in de Pyreneeën ...
Wat later zorgde een regenboog voor hoop.
Morgen , eindelijk , morgen zou ik Andorra zien en kon ik vredig slapen gaan ....