traduire

vrijdag 8 november 2013

"Cadeau!"

Gisterenavond was Jan (weer) op pad.
Daar zou ik nu eens goed van profiteren zie en Zwany had het zoals gewoonlijk al helemaal georganiseerd: Nel vertrekt immers vandaag om te overwinteren in het Hoge Noorden - wat zij trouwens even onbegrijpelijk vindt dan wij , want het is daar HEEL koud in Nederland tijdens de winter. Mais parfois noblesse oblige, n'est-ce pas?
En dus zouden we nog even gezellig een potje kunnen kaarten met z'n vieren?
Enkel het woord "kaarten" is voor mij voldoende om alles opzij te zetten en heel instemmend "ja" te knikken.

Vooraleer het zover was ging ik nog eens met de honden wandelen, gaf ik ze te eten, liet ik ze nog maar eens buiten, werkte ik aan een bouwstuk waar ik weinig of geen inspiratie voor vind, en tenslotte zou ik me eens gaan klaarmaken om te vertrekken.
Geen te mooie kleren aantrekken is de boodschap, hoe spijtig dat soms ook is, maar Duke, Zwany's hond is stekezot van mij en overspringt, overlikt en over-omhelst mij zodanig dat ik -vooraleer ik ook maar de kans heb gekregen de gastvrouw en gastheer te begroeten -volledig onder de smurrie zit.

Dus, niet de allernieuwste outfit aantrekken, zo dacht ik , toen ik plots, op mijn weg naar de trap ,stokstijf bleef staan.
En ik zag dit :


Ik schrok me een ongeluk ! Een haas !
Zoals mijn zus later schreef toen ik haar de foto doormailde " Gewoon in de living of wa?"
Ja dus, gewoon in het midden van de living, op weg naar de trap. Zomaar.
Met de tip van mijn teen raakte ik het diertje aan-want het was een kleintje-en neen, het bewoog niet meer. Al-oef, zoals Aude pleegt te zeggen in soortgelijke omstandigheden. Stel je voor dat het nog niet dood was, dan moest ik die klus afmaken.
Cartouche lag ondertussen helemaal op zijn gemak op de sofa, Spot op de andere zetel en aan de uitdrukking op hun muil te zien hadden zij daar helemaal niets mee te maken...
Met grote rode handschoenen heb ik het haasje onder de auvent gelegd tot Jan thuiskwam.
Wat een cadeau !
Zo zie je maar dat je geen jachtvergunning nodig hebt om aan wild te geraken.
Met dank aan Cartouche die onmiddellijk van mij een kleine beloning kreeg.
Zo'n mama's lieveling Cartouche, echt waar !