Ik heb niet veel foto's genomen, want als ik de batterij professionele ne niet-professionele fotografen zag opdagen heb ik me wijselijk op de achtergrond gehouden.
Jan nam enkele beauties moet ik zeggen .
Gustje wordt een flink baasje.
Alle goeie eigenschappen schijnt hij van vaderskant te hebben, indien we de moemoes en de vavas mogen geloven.
En zijn slechte kanten, tja, die herken ik noch in mij, noch in Aude, nog aan haar vaders'kant.
Maar ik gun hen het voordeel van de twijfel.
Hij zal nog zo erg veranderen.
Neen, mijn fotografisch ook viel dan weer op mijn kind, die er adembenemend uitzag in haar jaren 50 look , met croco handtas en al.
Ik herinnerde me hun trouw drie jaar geleden , zeker toen we 's avonds een stuk van het avondfeest meemaakten, op dezelfde locatie, met de helft dezelfde mensen en de andere helft Zeeuwen, ook een ras apart !
Ze zongen het Zeeuwse volkslied en trachtten ons te overtuigen dat Friesen en Zeeuwen geen Hollanders zijn, neen, zij zijn Friesen en Zeeuwen.
De liters rosé en rode wijn uit het ons welbekende zuidwesten vloeiden rijkelijk , Jan en ik hielden het sober want we brachten de grootmoeder terug naar huis en zouden de jonge babysits aflossen rond middernacht en terug thuisbrengen.
Maar Stienus die kon er wel van genieten.
"Ja onze trouwdag dat was toch de mooiste dag van ons leven hé Stienus?", vroeg Aude aan haar man .
" De mooiste dag van mijn leven was de dag dat ik mijn schoonmoeder ontmoette" lachte mijn schoonzoon.
En geloof me, zelfs al was het plagerig bedoeld, ik was erdoor ontroerd !
Echt !
Wat rosé uit het zuidwesten allemaal niet vermag.
