Rond 9.30u hoorde ik een auto onze oprit oprijden.
Het was Paul, onze Engelse bovenbuur.
Hij bracht me post....
- I think somebody hurt your mailbox upstairs......your mail was on the road...
- Wat bedoel je Paul? Dat er iemand tegen onze brievenbus is gereden ?
- Ik denk het, zegt hij.
- OK dan zullen we ze straks wel even gaan rechtzetten.
- Eh, ik vrees dat er meer aan de hand is hoor, lacht Paul, de drie brievenbussen zijn redelijk verwoest.
We nemen de auto en stoppen eerst bij Patrick, onze Franse buurman om hem te vertellen wat Paul ons net zei; hij komt met ons mee.
Boven , aan het einde van de weg, of aan het begin ervan, 't is maar hoe je het bekijkt, kijken we met enig ongeloof naar de drie brievenbussen....
- Dat is niet het werk van een automobilist, zegt Patrick.
- Dat denk ik ook niet, zegt Jan.
Neen, zoals we de schade kunnen vaststellen ziet het er naar uit dat iemand verwoed op de brievenbussen geslagen heeft.
Zou iemand het op ons gemunt hebben?
Hebben we iemand tekort gedaan ?
- Misschien toch best de politie bellen, oppert Patrick.
Ik bel naar de gendarmerie. Ondertussen ben ik daar gekend als slecht geld vrees ik !
- Gendarmerie Lalbenque....bonjour madame!
Ik leg uit wat er gebeurd is.
Ondertussen komen Patrick en Jan bij me staan. Ze zijn elk naar een andere buur wat verderop gaan kijken of Michèle, of Babette hetzelfde voor hebben als wij, maar neen, hun brievenbussen staan nog netjes onaangeroerd rechtop.
- Ik stuur iemand tegen het einde van de ochtend, vroeger kan niet mevrouw. U hebt er goed aan gedaan te bellen. Ondertussen niets aanraken aub.
We gaan terug naar huis.
Ik ga naar het huis van een andere Engelse buur - want Adam zijn brievenbus is ook gedeukt- maar Adam is terug naar Engeland en zijn vrienden die momenteel in zijn huis verblijven geven me zijn adres.
Ik mail Adam met een foto van de bussen, en hij schrijft me prompt terug : "Who would do that? That is madness!"
Dat vinden wij ook, maar wat doe je eraan?
Een uurtje later belt Patrick. De gendarmes zijn al bij hem langs geweest en vanmiddag worden we op het commissariaat verwacht om onze verklaring te laten optekenen.
Rond 15 u rijden we naar de gendarmerie.
Als we boven komen zien we dat de postbode er "iets op gevonden heeft" !!!!
In plaats van de post beneden te komen brengen zoals hij of zij vroeger steeds deden, heeft hij gewoon de post in de bus gestoken en er een steen bovenop gelegd....
Ik weet eerlijk gezegd niet of dat nu een goed idee is.....
Ik zal me zeker eens bevragen...
We komen op het commissariaat waar we vriendelijk ontvangen worden, ondanks het misverstand dat we MORGEN pas verwacht werden , dat er vandaag geen permanentie is, maar dat ze ons toch zullen helpen.
Of we het polisnummer van onze brandpolis meegebracht hebben?
Neen dus.
Moet je daarvoor bijna 30 jaar in de verzekeringssector gewerkt hebben, maar bon !
Dekking is er naar mijn mening toch niet, want de brievenbus bevindt zich niet in of aan het huis...
Het duurt lang, de brigadier tikt ellenlange zinnen op zijn klavier, verbetert, leest het voor, herverbetert, veegt uit, schrijft er iets bij, drukt het af, gaat naar de printer in het andere lokaal, komt terug, laat het lezen, hij is het polisnummer vergeten, dat ik ondertussen van onze topmakelaar André Baussac uit Lauzerte bekwam via de GSM, terug oproepen van het document, verbeteren, wissen, intikken, saven, printen, ander lokaal, ondertussen krijgt hij telefoon in verband met een verkeersongeval, komt een collega hem vragen of hij een rijbewijs mag teruggeven aan mijnheer X, komt terug met 2 exemplaren, laat het me lezen, tekenen....
Ik vraag of ik een exemplaar krijg?
- si vous restez gentillement assise , oui....
Ik zet me onmiddellijk weer neer, onder de indruk van de plotse aanval van gezag van de gendarm, die me lachend zegt dat ik "heel actief ben"...
Hij print weer iets af, naar het andere lokaal, terug, tekenen, stempel opzetten, klang, klang, vice verso , ik moet ook tekenen.
- Kom nu maar mee, zegt hij.
Ik word voor de balie geleid, hij doet de balie met een klap dicht en overhandigt mij de verklaring.
- U hebt er goed aan gedaan langs te komen. U bent niet het doelwit van deze vandalenstreek, mevrouw, mijnheer. Er zijn andere feiten vastgesteld deze nacht. Gewoon voor de lol en onder invloed van drank of drugs waarschijnlijk.
En het is ook een goed idee van uw brievenbus aan de ingang van de weg te plaatsen , dat schrikt boeven af om naar benden te rijden, als ze weten dat er meerdere woningen naast elkaar staan.
- Tja, zegt Jan, ik weet toch niet of ik de brievenbus opnieuw daar ga plaatsen...
- Toch wel, maar giet er een betonnetje rond, lacht de gendarm !
- Au revoir madame, monsieur !
En zo zie je maar, ook in onze o zo liefelijke Lot gebeurt er al wel eens iets crimineels.
We zijn al lang blij dat het niet erger is dan dat.
Maar toch....
