Maar daarover gaat het nu niet.
Ik heb nogal wat vrienden die twijfelen.
Ze twijfelen of ze van job zouden veranderen bijvoorbeeld.
En ik kan daar in komen.
Eens je 40 geworden bent en je hebt de top van je kunnen bereikt in een firma die je als groentje alle knepen van het vak heeft bijgebracht, dan spelen faalangst op een ander en loyauteit aan die eerste baas je parten.
En het zou nogal kunnen tegenvallen op dat nieuwe werk. Je begint met een lagere wedde of het is waarempel een promotie ,maar die je niet zou aankunnen en dan ?
Tja...
Anderen twijfelen of ze in België blijven wonen of integendeel naar het buitenland zouden verhuizen.
En ik kan daar in komen.
Eens je bijna 60 geworden bent en de eerste kleinkinderen bij je afgezet worden zodat je weet wat doen, nu je toch niets meer om handen hebt volgens zoon-of dochterlief, dan zit je vastgeroest aan huis, tuin, boom en vooral aan de kinderen en nu dus ook aan het kleine grut .
Aan vrienden en hobbies, aan de tekenklas, de vioolles, de boekenclub, de rotary of de kiwani's.
Je zal ze waarschijnlijk missen, zozeer misschien dat je van heimwee terug zal kruipen naar homeland .
Het zou zomaar kunnen tegenvallen in dat gastland en dan moet je teruggaan naar het vaderland, "la honte" zoals ze hier in de sudouest zeggen.
Tja...
Sommige vrienden twijfelen of ze nu met pensioen gaan of toch zullen blijven werken tot 65 of 67 jaar.
En ik kan daar in komen.
Want eens je thuis zit heb je niets meer te doen, toch of wat ga je dan doen tenslotte?
En je houdt van je werk, van je collega's, van de drukte, van de gezonde stress.
En wat is nu 65 als je 59 bent?
Niks, slechts 6 jaartjes meer.
Die vermoeidheid kan er wel bij. Je snelheid is niet meer wat ze was, maar dat zal iedereen rond jou zeker begrijpen en je bent manager, waarom zou daar direct iets aan veranderen, jij blijft zeker op post , tenminste dat hebben ze altijd beweerd, waarom zouden ze veranderen van gedacht nu je iets minder to the point bent, al eens een dagje thuis zit met wat arthrose, een angstaanval of een dikke knie omdat je dit weekend bent gaan stappen met de wandelclub en dat dat in feite niet zo'n goed idee was, want je had al zeer aan die linkerknie, maar ja, je zal je niet laten kennen.
Vooral niet opgeven, niet afgeven en dapper verder doen.
En het bedrag van het pesnioen zou zomaar kunnen tegenvallen en al die laatste jaartjes erbij zullen een groot en duidelijk verschil maken hé...
Tja...
Anderen twijfelen of ze gevolg zullen geven aan hun verliefdheid en zich rond hun 50e toch nog eens volledig zullen geven, nu hun of haar partner al een aantal jaren geleden overleden is, of dat ze al zoveel jaren gescheiden, zijn, de kinderen afgestudeerd zijn en niets in hun weg staat om gewoon "ja" te zeggen, "ja" tegen het leven ,het geluk, welzijn en gezelschap .
En ik kan daar allemaal inkomen.
Want het zou zomaar kunnen tegenvallen , want alleen zijn is gemakkelijk, je hoeft niemand rekenschap te geven van het feit dat je tot 1 uur spelletjes hebt zitten spelen op facebook, of dat je die avond een glas te veel gedronken hebt omdat je de eenzaamheid plots niet meer kon verdragen.
En wat zullen de kinderen zeggen en de buren wel niet denken ..
Tja...
En het rare is dat mijn vrienden twijfelaars me dikwijls om raad vragen in de zin van "wat zou jij doen Gene?" omdat ze heel goed weten dat ik alles zal doen, om hen over de streep te trekken.
Zucht.
Want dat zijn allemaal dingen waar ik niet over twijfel.
Ik twijfel over gans andere dingen.
Ontastbare zaken.
Ik twijfel bijvoorbeeld heel dikwijls of ik iemand goed heb behandeld - en dat valt soms nogal tegen, of ik beter iets niet gezegd had , of juist wel - en meestal zijn beide het geval.
Ik twijfel of mijn leven wel de moeite geweest is tot hiertoe.
Of alles waar ik vandaag in geloof wel de juiste redenen zijn om van mijn leven iets interessants te maken.
Zucht.
Dat zijn dingen om over te twijfelen vind ik.
Doe wel en zie niet om.
Dat zou misschien mijn motto moeten worden?
Maar dan twijfel ik al meteen, want heb ik wel gedaan en zou ik eens niet achterom kijken, want niet achterom kijken is ook maar niks, want wat heb je dan geleerd tenslotte als je nooit achterom kijkt...
Zucht.
Zie je, daaraan twijfel ik op slag.
