Een zekere solidariteit

Het stemt tot nadenken.

Na een zalige, gezonde, eerlijke griekse maaltijd bestelden we een expresso en een capuccino. Ja , een Metaxa volgde nadien.
De service in het door Tripadvisor aangeraden restaurantje was de omweg waard. Eens te meer waren we aangenaam verrast door de vooruitgang van de griekse keuken.
19 jaar geleden vond ik het gastronomische aanbod nogal saai. Niks origineel, niks boeiend. Saai, gewoon eten.
Maar nu kreeg ik toch een gans ander idee.
Bref. Koffie dus.

Alle gerechten werden ons in snel tempo voorgeschoteld. Maar als je nog even wilde wachten lachtten de obers en riepen ze "No hurry, you are in Greece, take all the time you need".

Maar op deze twee koffies moesten we even wachten.

De dienster kwam van buiten naar binnen met haar dienbord en presenteerde me de kop van een mooie griekse god in het witte schuim dat bovenop de donkere sterke koffie dreef.

Moest U die koffie buiten halen? , vroeg ik.
Ja, zo verdient onze buur in zijn caféetje ook iets, zei de dienster .
Hoe solidair is dat , merkte ik op.
"But is's only HUMAN" , antwoordde de juffrouw.

We dronken de koffie in stilte op en na een tijdje glimlachten we , de Bardouquet en  de "17" in Castelnau konden hier een puntje aan zuigen.
Hoe dikwijls heb ik al niet gezegd en herhaald dat indien de Bardouquet het nu eens op een akkoordje zou gooien met de pizzeria om de hoek, dan zou iedereen er wel bij varen.
Maar de Bardouquet vertikt het en de pizzeriaman heeft genoeg aan x aantal pizza's per week en zal dan ook niks doen om dat aantal te verhogen.
De bakker Christian is tevreden met het aanbod van 25 croissants 's zondags, winter en zomer. De B&B's uit het dorp kunnen bij hem om 8.30 u al niet meer terecht om koffiekoeken te bestellen.
Geen enkel gevoel voor handel drijven.
Klagen doen ze allemaal " les affaires ne marchent pas!"
Tja, hoe zou dat komen ?.

Op Santorini bezochten we de hoofdstad Fira. In één van de eerste boetieks die het stadje rijk is vonden we eindelijk een witte linnen broek voor Jan. En ja, de man in de zaak had wel degelijk zijn maat...

Tja, zei ik, maar hij zal ze hier niet kunnen aan doen, ze is te lang en moet ingekort worden...

" No problem madame, in 30 minutes it will be fixed, I'll bring the trousers to a neighbour taylor..."

En inderdaad, een half uurtje later was de zaak geklaard.

Ik werd verliefd op een mooie ring met lapis lazuli steen....doch te klein.

" No problem, my friend the juweler next door will make it bigger....half an hour ? OK? "

Ik weet het niet hé, ik kan verkeerd zijn, maar ik heb het gevoel dat zowel in België als in deze contreien de handelaars voor elkaar de zon niet in het water willen zien schijnen.

En dat is wreed spijtig.

Heel spijtig.