Meestal tijdens "het gesproken dagblad" zit ik achter mijn computer terwijl Jan KIJKT naar dat nieuws.
Maar ik luister wel degelijk naar wat er gezegd wordt.
Ik geef zelfs commentaar van achter mijn beeldscherm. Ah ja, dat moet ,vind ik.
Maar woensdag was Jan er niet, stond de TV aan , zat ik achter die stomme computer en hoorde ik Martine Tanghe verslag uitbrengen van Obama's aankomst, zijn vervoer met "the beast" , zijn Air Force one, zijn helicopter , zijn persmedewerkers, zijn gevolg, zijn handjes schudden, de speculoosman, racisme enzovoort, enfin, over van alles en nog wat en ik bedacht hoeveel geld dat allemaal moet kosten en waarvoor dat allemaal goed is en wat je zou kunnen doen met 1,5 miljoen euro in deze wereld vol crisis.
"We schakelen rechtstreeks over naar de Bozar waar Obama zijn speech zal geven".
En toen werd het muisstil.
Ik hoorde de eerste woorden van zijn speech, stond recht van achter mijn computer, stond als aan de grond genageld voor het scherm en hing aan de man zijn lippen.
De machtigste man van de wereld.
En ik zag, ik voelde en ik hoorde waarom.
Wat een charisma, wat een aura, wat een uitsraling, wat een kunnen.
Zo heb ik nog nooit een Europese man of vrouw uit de politiek horen speechen.
Nog nooit.
Waarom kunnen wij dat niet?
Waarom kan niemand dat hier in de lage landen ?
En ik herinner me andere presidenten van Amerika die dat ook konden. Kennedy bijvoorbeeld. ' Ich bin ein Berliner '
Of andere politieke leiders, zoals Martin Luther King. 'I had a dream'
Of een informaticus, jawel, Steven Jobs voor de universiteitsstudenten ...
Die bevlogenheid, dat is wat ik mis in elke politieker in België of Frankrijk.
En ik bedacht dat zoiets ook heel gevaarlijk is.
Hitler die ook een gans volk kon opjutten.
Maar als het ten goede wordt aangewend, dan is het onvergetelijk.
