'jullie komen toch langs , hé?'

' jullie komen toch langs hé?', is het slechtste at ik ooit tegen iemand gezegd heb. Want ze komen niet alleen langs, ze komen té veel, met té veel , té dikwijls, té onverwachts, té ongepast, té als het hun uitkomt...langs ! Het eerste jaar, we waren zo'n drietal maanden ter plekke , kregen we al ons eerste bezoek. En het zijn niet de 'beste' vrienden die langs komen, het zijn meestal de mensen die je niet zo goed kent die zich plots ontpoppen als ' dikke vrienden' die gretig ingegaan zijn op mijn stomme, maar goedbedoelde voorstel. Mensen met puberkinderen, die zich uiteraard vervelen, want hier is 'niets' te doen volgens een puber. Na drie dagen zeggen de gasten dan ' ze verveelt zich, want hier is niets te doen hé?' Een uitstap plannen of zo zien ze niet zo meteen zitten, of we moesten mee. Het eten wordt ook bekritiseerd, 'ze lust geen rode kool' , ' ze eet geen vlees' , ' hij eet geen groenten' , 'hij wil frites', je hebt er geen idee van wat de gasten allemaal 'durven' zeggen bij mensen waar ze zichzelf bij hebben uitgenodigd en die GEEN chambres d'hôtes uitbaten! Of kenissen die je onder de middag bellen met hetvolgende 'goede' nieuws : " Gene, ik heb goed nieuws, ik heb een ticket geboekt van 12 tot 25 mei, ik kom aan in Toulouse, wat denk je daar van ? " Dat betekent dat die vriend moet afgehaald worden in Toulouse op de luchthaven, 'slechts' anderhalf uur van Le Cigalou, dat die geen wagen zal hebben en dus overal naartoe zal moeten gebracht worden, of weergehaald worden ( er rijdt hier twee maal per dag een bus naar Cahors! ), kortom dat je huis plots bezet wordt met mensen waar je geen 24 uur mee wil samen zijn. Op dit punt ben ik volledig veranderd qua ingesteldheid. Ik heb mezelf moeten overwinnen om te durven zeggen ' sorry, maar dat zal niet gaan. Er zijn verschillende goede chambres d'hôtes in de buurt, huur een wagen, kom met de trein naar Cahors of Montauban, kortom reken niet op ons om constant met jullie bezig te zijn, want jullie hebben het mis als jullie denken dat we ons hier vervelen! Ik kan me niet voorstellen dat we dat in Belgïe zouden tegengekomen zijn: een vriendin die belt om te zeggen at ze een tiental dagen zal komen logeren in mei, zomaar, omdat ze je eens wil zien! Wat niet wegneemt dat als ik die mensen ook wil zien, ze inderdaad altijd welkom zijn . En dat zijn onvergetelijke momenten, de reden waarom ik wel zei : 'jullie komen toch langs hé?.