de Europese verkiezingen

De stemming voor het Europees Parlement was anders dan ik me had voorgesteld.
Er waren weer stemhokjes, er waren weer gemeenteraadsleden die de permanentie waarnamen om de stemmen te registreren, we hadden weer onze stemkaart mee...

maar ik had gedacht dat er een lijst zou liggen en dat we dan met een rood potlood een bolletje zouden moeten aankruisen. Ik had zelfs gedacht dat ik Europese kandidaten zou terugvinden op die lijsten, genre Guy Verhofstadt, of Bart Staes om maar iets te zeggen.
Niets van.
Eens onze naam aangekruist was mochten we stemmen.
"Tout se trouve sur la table,madame".
Ik kijk naar die tafel, Jan ook trouwens, met een al even onbegrijpelijke blik in zijn ogen.
Ja daar stond een tafel.
Op die tafel lagen zo'n 20- tal verkiezingsfoldertjes van allerhande gekende en volledig ongekende partijen, in de kleuren navenant, met op zo'n velletje papier alle namen die die partij naar voor wou schuiven.
"En nu?" ,zei ik tegen Jan.
"Tja, ik weet het ook niet"
Terug naar de tafel met de notabelen.
"Madame, il faudra m'aider. Comment est-ce que je procède pour voter? Où sont les feuilles d'élection?"
"Mais madame, il y a les enveloppes , vous en prenez une, et puis vous prenez toutes les feuilles que vous voulez , vous entrez dans le cabinet et vous mettez la feuille de votre choix dans la petite ( 10 cm op 10 cm , kleiner kan je het niet maken) enveloppe. Puis vous revenez ici et vous déposez votre enveloppe dans l'urne..."
Ah, merci.

Allez, zo'n klein envelopje, al die foldertjes, en dan in dat hokje.
Pff, allemaal volledig ongekende personnages.
Maar goed ik maakte een keuze en stak mijn foldertje in het envelopje.
"A voté!"

Voor de goeie gestemd uiteraard.

Tot we 's avonds de uitslag zagen en een Franse vriendin me SMS-te :" La honte !"