D Day

En vandaag, men zegge en schrijven 6 juni, was het dan zover : D Day.
En voor één keer geef ik daar nu eens geen commentaar bij zie !

Als het weer zo goed blijft is er veel kans dat ik me ook in dat zwembad ga wagen volgende week.

Anijs, demaciado !

Ik keek daarnet naar "Dagelijkse kost " van Jeroen Meeus.
Hij zei dat hij heel graag anijssmaak had in eten, maar niet in drinken.
"Ooit eens iets te veel van gehad" zei hij.
En toen moest ik zo lachen want dat is nu net hetzelfde bij mij.
Onwaarschijnlijk in feite.

Ik was op huwelijksreis naar ons huis in Castellar de la Fronteira, zo'n 35 jaar geleden.
Na twee weken kwamen mijn moeder en zussen en broer ons vervoegen.
In het midden van dat kasteeldorp was er een caféetje ,opengehouden door Alberto.
Enkel in de zomer hé, want doorgaans was daar NIKS in ons kasteeldorp.
We gingen er allemaal naartoe, behalve mama die thuis bleef.

Ik weet nog dat Philippe en ik op een barkruk zaten en dat naast mij iemand " un aniz dulce" bestelde .

"3 pesetas" zei ALberto.
Ik dacht even na( op dat ogenblik had ik daar nog geen moeite mee nee) en herhaalde "3 pesetas?"
"Si si", zei Alberto.
Allez, geef mij er dan ook maar eentje.
Hoeveel ik er gehad heb, dat weet ik niet meer.
Wat ik wel nog weet is dat ik bij elke bestelling telkens hoofdschuddend herhaalde " 3 pesetas"....

En ik weet ook nog dat ik plots rechtstond, iedereen achterlatend in die bar , omdat ik naar huis wou.
En dat ik de witte muren van het steegje vasthield om naar huis te gaan.

En thuisgekomen was de deur op slot en moest ik aanbellen.

Mama deed de deur open en gaf me een klets in mijn gezicht.
"Mais maman, je suis mariée maintenant" riep ik verontwaardigd!
"On ne le dirais pas", riep ze me woedend na.

Ik ging op bed liggen en heel de kamer draaide.
Niet lang daarna kwam Philippe thuis en die moest zo lachen met mij.
Hij haalde een emmer en zette die naast ons bed.

Maar er was er maar één echt misselijk die nacht : Philippe en die had iets anders gedronken.

En sindsdien kan ik zelfs met moeite Pastis of Ricard ruiken !
Alhoewel, hier in het zuiden zegt men- en met reden trouwens- dat als je last hebt van je maag, je gewoon 1 glaasje Ricard moet drinken en dat het over is.